Hoe gaat het nu met mij??

Hallo meiden,

Ik moet nog steeds erg wennen aan de nieuwe babybytes. Heb voor mij gevoel ook veel 'vrienden' hierdoor verloren. Jammer vond het altijd erg fijn om jullie verhalen ook te lezen.

Nu moet ik eerlijk zeggen, dat ik ook al een tijdje geen blog heb geschreven. Dus vandaar even een bericht voor jullie.

Hoe gaat het nu met me?? Tjaa soms weet ik het zelf eigenlijk ook niet helemaal. Eind september ben ik lekker met vriendlief en bonsuzoontje een weekje weggeweest. Die had ik geboekt, toen we te horen hadden gekregen dat onze Noah er niet meer was. In de week dat we weg waren had ik van de één op andere dag het gevoel dat ik weer heel de wereld aan kon!! Heel fijn natuurlijk, want ik wilde ook niet meer verdrietig zijn. Sorry ben best wel hard voor mezelf. En zo ging het eigenlijk ook wel goed. Toen we thuis kwamen moest ik na het weekend gewoon weer werken. Ik had er weer super veel zin in! Mijn normale leven ging weer beginnen. Weer gewoon full time werken, weer lekker het sporten oppakken... gewoon weer de oude ik zijn!! 

Aan de andere kant vond ik het ook wel weer heel gek dat ik na bijna 2 maanden weer mezelf was. Op de facebookpagina voor miskraam mama's waren er nog meiden die het moeilijk hebben na heel veel maanden. Ligt het dan aan mij?? Uhm nee volgens mij niet, want ik mis het zwanger zijn, ik mis onze kleine baby! Maar aan de andere kant ik moet ook verder......

Vorige week had ik het gevoel dat ik een terugval zou krijgen. Voelde me behoorlijk down, volgens mijn collega was ik ook erg stil, de tranen stonden te branden in mijn ogen. Maar nee dit wil ik helemaal niet!! Ik wil niet meer verdrietig zijn! Ik wil verder!! Ik ben er ook wel weer aan toe om weer proberen zwanger te worden... Bonuszoontje vraagt ook steeds vaker naar de baby. Hij is er dus ook nog mee bezig. 

Afgelopen weekend hadden we zijn verjaardag! Ik zou er met een dikke buik horen te staan, het kwam ineens allemaal weer naar boven. Dikke tranen toen iederen weg was. De volgende dag kwam de kleine man met allemaal vragen. Hij kwam een echo foto tegen van ons nichtje en hij vroeg of dat zijn broertje was. Hij is er nog steeds van overtuigd dat hij een broertje zou krijgen. Met het antwoord dat het niet de baby was, wilde hij graag de echo foto's van onze baby zien. Ik heb die voor hem er maar bij gepakt. Zonder zelf te kijken ( dat vind ik nog veel te moeilijk ) heb ik ze hem laten zien. Hij zegt ook dat overdag de baby een vlinder is en 's avonds een sterretje. Toen vriendlief hem naar zijn moeder bracht, begon hij voor het eerst ook tegen mijn vriend. ' Papa ik zie geen sterren nu, waar is nu mijn broertje? Vriendlief: De sterren zien we nu niet want het is bewolkt. Bonuszoon: Is de baby dan nu een vlinder, maar het is donker dus het is een sterretje' Super schattig allemaal!! Maar vaak ook slik momenten. Hij had tegen zijn moeder gezegd dat ik weer een broertje in mijn buik heb. Helaas voor de lieve schat, ben ik vanacht weer ongesteld geworden.

Vrijdag weer naar het ziekenhuis. Ben benieuwd of wat ze toen gezien hebben nu helemaal weg is. Ben daar zo onwijs bang voor! Voor mijn gevoel is het er nog en mag ik natuurlijk nog een keer op de OK gaan liggen. Want waarom zal het bij ons een keer goed gaan. 

Ondertussen gaan we dus ronde 20 in. Met tussendoor even mogen weten hoe het is om 11 weken zwanger te zijn. 

Sorry voor de lange blog, die naar mijn idee niet helemaal duidelijk is en van de hak op de tak gaat. :)