Bevallings verhaal!

Eindelijk even de tijd nemen om mijn bevallingsverhaal uit
te typen. Haha, toen ik keizersnede had gehad heeft het niet zo lang geduurd,
terwijl ik toen veel meer moest herstellen en nu .. ach ja, laten we het
schuiven op dat ik nu twee kindjes heb en ik maar niet fatsoenlijk tot mijn
rust heb kunnen komen :P


Het begon allemaal maandagnacht (25juni, 40wk+6dagen). De hele nacht krampen
gehad en moest om de haverklap naar het toilet. In de ochtend merkte ik op dat
het maar bleef komen en gaan en uiteindelijk merkte ik dat ik constant
vervelende harde buiken had die om de 10minuten kwamen. Ze waren wel te doen,
maar ze werden wel steeds intenser. Moest er elke keer even voor gaan zitten of
even rustig blijven staan en voor over buigen, leunen op iets. Z o bleef dit
aan de gang, maandag de hele dag. De nacht van maandag op de dinsdag, heb ik
maar op de bank geslapen, omdat ik anders elke keer mijn man wakker zou maken
door het geadem van me haha als ik de pijn probeerde te sussen. En voelde ook
elke keer na zo’n harde buik dat ik naar het toilet moest om te plassen
(sorry). Dus maar de hele nacht op de bank en in het toilet uit gehangen haha.
En ook dinsdag bleef het zo doorgaan. Had ook hele tijd het gevoel alsof de
grote boodschap eruit moest, maar tevergeefs. Het lukte maar niet en dacht op
een gegeven moment gewoon dat ik last had van obstipatie. Naar het ziekenhuis
gebeld ermee en de verloskundige zei, dat ze er niets tegen kon doen, ???
Waarop ik reageerde,’ik zeg ook niet dat je iets voor me moet doen, maar vertel
me wat IK moet doen om de pijn draaglijker te maken’. Werd een beetje paranoia
van die verloskundige, bij elk iets wat ik zei deed ze alsof ik pas 4 weken
zwanger was, terwijl ik inmiddels over tijd was. Ik hing op en gaf mijn man de
opdracht om naar de winkel te gaan en roosvicee laxo voor me te gaan halen, het
was echt niet meer normaal. Ongelofelijk. Dinsdagavond was ik aan de telefoon
met mijn vriendin (hier op bb Umm Jamila). Ze vroeg me ofik wel iets gegeten
had tussen als die harde buiken door. Nou, niet dus. Had niet fatsoenlijk
kunnen staan in de keuken om iets normaals te bereiden, mijn man had samen met
Abdullah frietjes gegeten. Ze bood me zo hartelijk aan om wat (achteraf bleek
heerlijke) rijst te brengen. 23.00 was ze hier samen met nog een meid en ze
waren er nog geen 5 minuten of ze zeiden, Ghiz, ze komen niet om de 10 minuten
hoor, je hebt er nu al 2 gehad!! Toen we de tijd in de gaten bleven houden
bleek ik ze inderdaad om de 2/3minuten te krijgen. We hebben een uur bij me in
de keuken gestaan praten, lachen, ze waren echt een geweldige afleiding! Ik heb
gewoon kunnen lachen bij sommige harde buiken XD How funny! Toen het 12 uur
was, is ze naar huis gegaan en ben ik met mijn man naar het ziekenhuis gegaan.
Heb mijn buurmeisje nog gebeld om bij mij thuis te blijven om bij Abdullah te
zijn.

In het ziekenhuis aangekomen rond kwart voor 1, werd ik aan de ctg gezet en
werd alles even in de gaten gehouden. Ik had bij binnenkomst al 4cm
ontsluiting, alhamdulillaah. Aangezien de ‘weeën’ nog wel te doen waren, zei ik
tegen mijn man om maar even te proberen in te dutten op zijn stoel, dat ging ik
ook proberen te doen om wat energie op te bouwen. Ik denk dat het half 2 was
toen ik plotseling een enorme wee voelde, nog voorda tik mijn ogen open stond
mijn man al opgesprongen naast me. En op datzelfde moment verloor ik mijn
vruchtwater. De verloskundige kwam opnieuw mijn ontstluiting meten en ik had nu
6cm, allahuma barek! Nadat mijn vliezen gebroken waren ging het allemaal heel
erg snel. De weeën kwamen echt heel heftig, maar het enige wat door mijn hoofd
ging was, ‘dit kan ik, DIT KAN IK!!’  Ik heb
zoo lang zoo graag een natuurlijke bevalling gewild en ooh zoo graag willen
meemaken, opnieuw dacht ik, ‘DIT KAN IK!!’. De verloskundige vroeg nog of ik
pijnstilling wilde maar zo zelfverzekerd als ik me voelde, zei ik volmondig, ‘Nee.’
Ik bleef ze wegpuffen en ze moedigden me zo goed aan, waardoor ik netjes bleef
wegpuffen. Even later zeiden ze, ja goed zo we zien het hoofdje!! Ik mocht
persen en 16minuten later was kleine Maria geboren!! Alhamdulillaah.. Wat is ze
mooi, wat was dit moooiii!! Alhamdulillaah, ik raakte zooo vertederd en had er
gewoon geen woorden meer voor ! Alhamdulillaah.. Mijn kleine meid was geboren
om 3.36 ! Zo sneldat het gegaan was, leek die pijn echt niets bij. Ik wens echt
een ieder zo’n bevalling toe.

Maria, ze woog 2825 en was 47cm :D