Ik ken mezelf. En ik ben eerder zwanger geweest. Nesteldrang? dacht ik altijd. 'Haha, heb ik geen last van, hoor!' Pfff had ik het maar, dacht ik soms! Ik kan van mezelf echt heel lui zijn, maar deze zwangerschap spande echt de kroon. Nergens, maar dan ook echt nergens had ik zin in! En dan heb ik het echt over huishoudelijke taken. Alles werd opzij geschoven. En af en toe laat in de avond als ik naar bed wilde gaan en ik dan langs de keuken liep dan dacht ik, 'hmm even het aanrecht schoon poetsen, hoor'. Maar dat was dan ook telkens echt alles. Heel af en toe kwam de badkamer aan de beurt. En sorry, om het te zeggen, maar.. het toilet deed ik af en toe als ik sowieso naar het toilet moest even tussendoor. Heb daar van die vochtige doekjes liggen en dan ging ik gewoon even overal langs. Lui als maar kan, dus.
Maar toen...
Sinds gister, gewoon ÉÉN dag voordat ik uitgerekend ben, kwam het spontaan omhoog. NESTELDRANG! Eerst was er nog niets aan de hand. Dacht nog, pff even stofzuigen hoor. Word beetje panisch van die kruimeltjes elke keer van zoonlief, maar ja, 'Ghizz, get used to it.. Er komt nog ene aan!!'
Even stofzuigen, dus.. Nou, van het een kwam het ander. Aantal doosjes van nieuwe tv en internet abonnement stonden alweer een maand of 3 in een hoekje in de woonkamer stof te vangen. De eettafel heeft twee stapels tegen de muur opgebouwd van administratie dat steeds maar uitgesteld wordt. Stof dat onder de pootjes van de eetstoelen zit. Nu, was ik het helemaal zat. Weg ermee! Wat is dit, man!? Werd zelfs boos op mezelf. Mijn zoontje was er gewoon bij. Haha, too funny, hoe hij meedeed. Gaf hem namelijk een doekje en ook hij ging aan de 'poets'. Toen ik bij het raam kwam, dacht ik.. 'pff die gordijnen moeten echt eens gewassen worden' en jawel hoor! Voor ik het wist stond ik ze eraf te halen. Hmm hmm, hoogzwanger op de vensterbank! Allahuma barek, stevige dingen zijn het! Ik stond erop en zat bij elk haakje dat ik eraf haalde te smeken, 'Oh Allaah behoed me, oh Allaah behoed me' (van het vallen, natuurlijk). In mezelf dacht ik nog, 'ja ja gewoon erop gaan staan, riskant doen en dan vertrouwen..
Maar goed, die waren eraf en al het stof kwam mee. Kon ik weer opnieuw stofzuigen. Toen ik naar het raam keek dacht ik, tja als je er nu toch staat en de bank aan de kant geschoven is, kan je net zo goed ook het raam poetsen. Zo gezegd zo gedaan! Aargh... Toen ik even later naar de woonkamer keek, was er echt een flinke bom ontploft! Waarom? Waarom altijd als je aan het opruimen bent, ziet het op het moment van opruimen er niet naar uit wat het eindresultaat gaat worden. Alsof het alleen maar erger gemaakt wordt!!
Inmiddels was het al half 8 en ik was helemaal kapot. Morgen weer een dag!
Vandaag dus zo heel lief verder gegaan. Bedenk me nu, dat ik boven nog van alles op bed heb staan wat weer op zijn plek terug moet. Zelfs de nachtkastjes heb ik op bed gezet om echt overal bij te komen en geen hoekje te missen. Kan nog steeds niet geloven, dat ik het echt gedaan heb! Beneden zijn nu alle ramen gepoetst. Van binnen en buiten, hihihi. Alles sprankelt en is schoon. Wat administratie ligt nog in de woonkamer moet in de klapper. En dan is woonkamer helemaal done. Toilet heb ik gister helemaal schoon geschrobt. En morgen dan nog eventjes achter het fornuis, dan ben ik echt helemaal klaar met beneden.
Boven heb ik de wasmachine van zijn plaats geschoven om eronder te stofzuigen, wooow wat een stof! Schaam me kapot, als daar eens effekes iemand zou komen kijken! Maar, nu ben ik trots als die dat doet hahaha. I'm so proud of myself. Dus laat maar berichtje achter over hoe trots jullie dan weer op mij zijn! :P Oh en vandaag uitgerekend! Baby mag zich heel bijzonder voelen. Zij was toch echt mijn drijfkracht en degene die me de moed heeft gegeven. Alhamdulillaah :D
Vanaf nu kan ik dan ook meepraten als het over nesteldrang gaat, hihihihihii..
Volgende blog gaat hopelijk over het feit dat ik -eindelijk- bevallen ben, insha'Allaah!
Xxx Bedankt voor het lezen, hoop dat jullie je geamuseerd hebben ;)
reacties (0)