In september hadden mijn man en ik samen besloten om ons spiraaltje te laten verwijderen omdat we toch graag voor een derde kindje wilden gaan!!! Spannend natuurlijk. En ja hoor het was al heel snel raak. Hoe gaaf! Aan heel mijn lichaam voelde ik dat ik zwanger was. En toch knaagde er iets maar ik genoot van dat heerlijke gevoel en de kleine ongemakken. Samen een test gedaan en ja het was een feit! Heerlijk om daar even samen van te genieten. Afgelopen maandag voelde het ineens anders. Geen pijnlijke borsten meer buik niet meer opgezet. Gisteren een echo laten maken ik had 6+1 moeten zijn. Vruchtzakjr veel te klein en na de inwendige echo zelfs al wat bloedverlies. Jeetje wat een domper! Verdrietig en aan de andere kant goed dat mijn lijf het zo doet. Maar wat was dit kleine hummeltje gewenst. Nu even hierdoorheen maar wat is dat moeilijk. Voel me rot verdrietig en moe.....
reacties (0)