Hallo oude en toekomstige vrienden!

Het is weer een hele lange tijd geleden dat ik hier ben geweest. Er is heel veel veranderd. We zijn vooral gegroeid in heel veel aspecten. 

Als ik mijn laatste blog hier lees, besef ik hoe snel de tijd als wind langs je heen gaat. En soms loop je tegen wind en gaat het moeilijk om vooruit te komen, maar soms heb je geluk met de weg die je gekozen hebt en duwt de wind je in je rug om nog sneller vooruit te komen. 

Simona is inmiddels 3 jaar en 7 maanden, praat, springt, rent, toont duidelijk karakter, tekent, zingt... alles wat een peuter hoort te doen! En is van alles af wat een peuter niet meer hoort te doen! Bijna dan! 

De speen hebben we ''gegeven aan de babyvogeltjes'' ergens voor haar 3de verjaardag! Nu houdt ze niet meer van babyvogeltjes en wil ze nog elke dag haar speen terug. (welke ze niet meer terug ziet tot ze afgekickt is!)

De potje was al snel geleerd hier. In de grote hitte wil je niet eens een onderbroek aan, laat staan een luier. Hier in Bulgarije is het soms 40 graden in de zomer. We wisten niet dat ze zich zo goed kon inhouden!! Nu alleen 's nachts voor de zekerheid, maar binnenkort gaan we geen luiers meer kopen!

De fles met melk 's avonds was ook moeilijk los te laten. Totdat we die verstopten en een glas/beker in de plaats daarvan gaven.

We hebben vorig jaar besloten dat we terug naar ons geboorteland keren. We hebben een gloed nieuw appartement in een bruizende, ontwikkelende stad en een huis op het platteland met veel grond. Het huis is niet groot, maar we zijn bezig om het te renoveren. De tuin staat al vol met groente en fruit. Vooral de tomaten zijn bij ons geliefd. 

Ik bedank in ieder geval Nederland voor alle voordelen die ik daaruit heb kunnen halen en dat is; goede opleiding, goede gezondheidszorg - voornamelijk de bevalling van Simona en goede vrienden aan overgehouden! We wonen hier nu bijna 10 maanden en Simona is er helemaal gewend aan geraakt. Ze gaat naar de kinderopvang en spreekt volop Bulgaars. Helaas gaat het Nederlands achteruit, maar we proberen het ons af en toe weer te herinneren. Helaas is ze wel heel vaak ziek geweest sinds ze veel met kinderen omgaat. Nu heeft ze angina. Gelukkig gaat het al veel beter na een aantal dagen antibiotica, maar het is niet makkelijk om elke 2 weken ziek te zijn! De arts hier zei dat kinderen zo rond de 50 keer ziek zijn tot hun 6de. Ik weet niet of ik dat wel wil en kan geloven. Ik hoop nu gewoon dat ze een heeeeeeeeele lange periode niet meer ziek zal zijn!!!!

De titel trouwens heeft een paar betekenissen. Ik heb weer zin om hier jullie te volgen, info op te zoeken, te dromen... ik droom al een tijdje eigenlijk.. over een tweede. En nu heb ik erge kriebels, maar wat vooral spannend is, is ben ik nu zwanger? We hebben niks voorbedacht gedaan. Het is gebeurd en nou wacht ik maar af. Ik kan elk moment ongesteld worden. Of helemaal niet. 

Wat ik wil is een ander onderwerp. Voor een ander blog. Dit was even weer een inleidende na een lange periode. 

Bedankt aan de mensen die dit enigzins lezen! Foto's komen zeker van gegroeide Simona! <3