4 weekjes oud

Mijn meisje is alweer 4 weken oud.. Oud.. haha.. Jong bedoel ik..

4 weken geleden zat ik met weeen en kan me nog goed herinneren dat ik niet het zh wilde bellen, omdat ik dacht dat het vals alarm was.. Maar het was toch echt!! Nu zit ik boven op de zolder een sigaretje te roken (we roken alleen op zolder) en mn meisje ligt lekker in haar bedje te slapen..

Hoe het gaat hier elke dag:

's Nachts slaapt ze meestal lekker door (vanaf een uur of 11, ligt eraan hoe laat ze heeft gegeten) en 's ochtends wordt ze wakker om te eten. Haar papa gaat werken en ik neem haar lekker bij me en slapen we samen in bed. Ze ligt dan lekker op mijn borst te slapen en als ik moe word om op mijn rug te liggen, leg ik haar naast me.. Soms ook gewoon weer terug in haar bedje..

We slapen lekker uit tot een uur of 12 ongeveer (ligt weer aan haar voedingstijden) en dan gaat ze weer eten.. Daarna, begint het onrustig zijn voor haar.. Ze heeft meestal overdag last van krampjes.. Meestal is dat andersom, maar bij haar niet.. Ze slaapt heel onrustig en worstelt tegen de krampjes in haar slaap.. Soms valt ze in slaap bij mij aan de borst en als ik haar in haar bedje leg, wordt ze wakker en begint ze te huilen.. Ze slaapt heel licht en heel weinig overdag.. Soms huilt ze en krijg ik haar alleen rustig als ik met haar de hele kamer rond ga en dan ga zingen of als ik muziek opzet. Sade vind ze heel rustgevend maar ook Oliver Shanti.. Bizar he?

Ik ben tot nu toe 2x met haar naar buiten geweest en de 2de keer was een drama.. Het ging goed op het begin.. Ik ging met haar naar de supermarkt en heb kleine boodschappen gedaan.. Ze sliep alleen maar in de kinderwagen.. Toen ging ik even bij de Zeeman naar binnen om een kijkje te nemen en toen begon ze ineens super hard te huilen en kon haar alleen maar stil krijgen door haar eruit te nemen.. Ik liep dus met haar in mijn ene arm en met de andere de kinderwagen duwen.. Ik ging even (binnenwinkelcentrumpje is dat) op een bankje zitten en belde mijn vriend dat hij maar snel ons op moest komen halen, want ze wilde maar nie ophouden met huilen.. Tussendoor kreeg ik allemaal reacties van rondlopende mensen; aah wat een schatje, wat een mooie baby etc.. wel leuk, maar niet onder deze omstandigheden..

Haar krampjes werden vanaf dat moment erger en ik was gestopt met de Infacol, omdat ik vond dat dat daardoor kwam. Vanaf gisteren geef ik weer Infacol en eigenlijk gaat het vandaag beter. Maar het is alleen vandaag.. Kijken hoe het morgen gaat. Ik ga de hele flesje opmaken en als het erger word of geen resultaat heeft, ga ik iets anders overwegen.. Maar over het algemeen mag ik niet klagen, hoor!

Verder kan ze al heel wat.. Ze glimlacht al (misschien nog wel onbewust), vooral als ze tevreden is krijg ik vaak een lachje te zien.. Ze kijkt al goed geconcentreerd naar mij en zoekt mij wanneer ze mijn stem hoort, maar mij niet kan zien.. Zo lieff en ik smelt helemaal!! Ook heeft ze haar duimpje al ontdekt en zuigt er af en toe aan.. Haar hoofdje tilt ze vanaf het begin zelf op en sinds een week of 2 draait ze die alle kanten op. Ik ben zo trots op mijn meisje, nu al!!

Het was in het begin wel even wennen met het ritme en borstvoeding geven was de eerste week geen pretje, omdat ik nog goed moest leren aanleggen, plus ik kreeg stuwing.. Maar nu gaat het zoooo goed,, Het doet geen pijn meer (al lang niet meer) en we hebben samen een goede teamwork.. Alleen soms als ze weer lekker vol zijn en ze gaat eten.. als ze de eerste keer aanhapt spuit het eruit in haar mondje en heeft ze even te veel, helemaal een melkmondje krijgt ze dan, zo grappig!! :D Ik geniet er echt heel erg van om haar borstvoeding te geven en ik hoop het heel lang te mogen doen!

Ach, ik mag niet klagen verder!! Ze is mijn babygirl.. En ik heb alles voor haar over!!

xx