Bevallingsverhaal

Een verlaat bevallingsverhaal maar ben erg druk :)
bij mij was het al weken aan het rommelen he ;) vandaar dat ik de nacht voordat ik beviel ook niet de weeën serieus nam en ging slapen. Manlief had me rug nog gemasseerd vanwege de rugweeen. En ik zei voordat ik ging slapen hopelijk is et morgen zo ver ! Snachts 4 uur werd ik wakker van de weeën..... Voor het eerst waren Ze heviger. Ik pufte ze weg . Ze kwamen onregelmatig dus ok probeerden wel te slapen. Om 6 uur waren Ze sterker .... Maar ik hield tot 7 uur vol. Kids wakker gemaakt al puffend en manlief ook. Gezegd dat hij de kids moet brengen want me weeën waren te erg. Hij zag dat ik het meende en hij vroeg zijn zus om de kids te brengen zodat ie mij naar het zkh te brengen om te checken. Ik dacht het zal wel weer voorwerk zijn...... Lopend naar de bushalte werden de weeën erger. Moest echt stoppen met lopen en puffen. We hebben de bus genomen en die was echt propvol. Ik heb de halve weg in de bus puffend gestaan. Aangekomen bij de halte van het zkh werd et nog erger..... En elke 5 minuten ..... 7 minuten gelopen naar de afdeling...... Al puffend .... In zkh aangekomen werd ik gelijk onderzocht vanwege me GBs bacterie. Bleek dat ik al 5 cm ontsluiting had, bijna 6!!!! Ze lieten me gelijk naar de verloskamer gaan ..... Ik moest aan de antibiotica dus dat zouden Ze klaarleggen. Omdat de rugweeen zo ERg waren moest ik op de grote bal zitten .... Dat hielp mij heel erg!! En toen ging ik in een sneltrein!!! Ik kon niet praten zo snel kwamen Ze. Manlief heeft tot 3 keer toe de dokter moeten vragen om mijn antibiotica want hij wist hoe snel ik kan bevallen. Elke keer zeiden ze ja ja we komen. Mijn water was ook nog niet gebroken dus ze dachten ze is nog niet zo ver .... Om kwart voor 12 zei ik tegen de vk ik moet persen. Ik voelde het. Dus ze spoot ineens snel een spuit antibiotica in mijn infuus. En ze zei Kom liggen dan kijken we Hoe ver het is. Met moeite stond ik op en manlief nam onze jongste dochter even mee maar de gang. Ik deed mijn benen open en het vruchtwater knapte eruit. Tegelijk moest ik persen en zei de Vk je zit al op 10 pers maar. Ik perste heeeewwl hard en said was geboren!!!!! Manlief kwam de kamer in en zei is dat mijn zoon die huilt???? Hij snapte er niks van..... Ik had veel pijn door dat ik het in 1 keer persen heb gedaan maar o wat was ik blij met ons wonder zoontje !!!!! Hij kon nog net de navelstreng doorknippen! Geen hechtingen of wat dan ook maar een heel gelukkig gezin ;)