Even afschrijven

Halloo

Heel even van me afschrijven
Mijn moeder is depressief ong 12 jaar geleden is ze daar ook een behoorlijke tijd voor opgenomen geweest,
Zelf was ik toen 11/12 jaar daarna is het altijd weer redelijk goed gegaan tuurlijk met ups en downs maar genoot ze van het oppassen op me neefjes etc
Nu sinds deze week is het weer helemaal ingeknald, ze is weer erg in haar gekeerd en deze week was er weer sprake van opname.
Vandaag te horen gekregen dat ze morgen opgenomen gaat worden.
En ondanks dat ik altijd dacht dat ik het heel erg vond als 11 jarige, heb ik toch het gevoel dat het me nu wat meer doet (kan misschien aan me zwangerscbap liggen nu 22 weken)
Maar misschien ook omdat geen van ons alle het nu echt verwacht had. Wij zijn ook niet zulke super praters over ons gevoel haha.
Met mijn vriend kan ik er wel over praten maar echt begrijpen doet hij het niet. Hij kan zich niet echt inleven in een depressie etc zelfs voor ons is dat super moeilijk.
En eerlijk ik heb er best moeite mee om deze week daar weer op bezoek te gaan en zie er ook echt tegenop. Ik wil men moeder niet graag zo zien en ook niet op zn plek ik weet dat ze erg in haar zelf gekeerd gaat zijn en dat zie ik liever niet.

Ook zal ze als ik straks eind sept weer ga werken na me verlof op de kleine meid passen,
En hoewel ze er telkens naar uit keek ( na 4 kleinzoons nu kleindochter) heb ik geen id hoe dat nu moet gaan. Vind het dan ook weer egoistisch van mij om daar mee bezig te zijn. Heb ik wel oppas straks maar ook wil zij het nog wel of wil ik het straks nog wel.
Maar ja we kunnen allemaal niet in de toekomst kijken en kijk ik de aankomende weken maar aan hoe het gaat.

Sorry voor het lange bericht maar als ik met mn vriend praat snapt ie het gewoon niet en om het hem ook nog is uit te moeten leggen zie ik nu ook ff niet zitten