Hysteroscopie onderzoek gehad

Onderzoek is weer achter de rug.
Mijn man was deze keer mee en we vonden het beide spannend. Helaas had ik weer de arts die ik niet mag. Tegen de assistente gaf ik ook aan, dat ik deze arts niet zo prettig vind. De assistente kon het heel mooi verwoorden: hij is kundig in zijn werk, maar weer onkundig in het sociale gedeelte. Dat snapte ik helemaal. Maar voor dit onderzoek vond ik het niet zo erg.  Vind het alleen minder fijn in gesprek.

Ik moest mij uitkleden en zei tegen mijn man dat we gewoon mee kunnen kijken op het scherm en dan gelijk horen of er wat mis is of niet. Dit wist hij niet en vond het ineens erg spannend. Hij heeft totaal geen idee wat er zou gebeuren.  Hij was wel heel lief en vroeg vaker aan mij het allemaal nog ging.

Het voelde natuurlijk niet fijn om een metaal buisje in je baarmoeder mond te voelen gaan. Maar het was niet heel erg. Enige wat wel pijnlijk was, dat hij om de hoek moest kijken of er wat te zien was richting eileiders naar beide kanten. Dat deed best pijn.

Alles zag er netjes uit en binnen 20 min stond ik weer buiten, beetje trillerig en wat krampen, maar het viel reuze mee. Enige rare is dat je met een mega dikke opvangpad tussen je benen loopt en wat water nog voelt lopen. Vandaag gelukkig vrij van werk dus lekker op de bank kunnen relaxen. Het is nu nog een beetje gevoelig, maar voor de rest voel ik mij prima.
 


Woensdag 11 september moet ik terug komen voor een gesprek met de andere Gyno, gelukkig. Om verder nog alles door te spreken en ook alle uitslagen enzo. Ook uitslag verder van dit onderzoek.

Mijn Baarmoeder loopt meer in een hart vorm. Manlief zei nog in de auto. Een hartvorm waar de liefde in kan groeien. Awww... best cliché maar wel heeul lief.


Manlief kan het nog steeds niet snappen waarom het nog steeds niet gelukt is. Dat het nu echt een onbegrepen vruchtbaarheidsstoornis is. Want we zijn beide kern gezond. Hij vind dit best frusterend en vraagt zich soms echt af of we het wel goed doen. Lijkt mij wel hoor.

Volgende week weer aan de bak en het gezellig maken en wie weet is de IUI in ronde 26 niet nodig.  Duimen maar.

1154 x gelezen, 3

In Zwanger worden

reacties (0)


  • Smurfje24

    Awh die opmerking van je partner... so cute. Fijn dat je dit igg achter de rug hebt. en hopelijk geen last meer ervan inmiddels!!

  • Freyfrey

    Nee, het viel echt wel mee. Enige gevoeligheid erna was met gemeenschap.

  • Nora9

    Aan de ene kant fijn dat alles er goed uit ziet aan de andere kant enorm frustrerend dat je nog steeds geen antwoord hebt op waarom het dan niet lukt.

    Wat een lieve opmerking van me man

    Ik ben benieuwd wat de andere gyn 11 sept te zeggen heeft.

    Zou toch mooi zijn als het zonder hulp lukt

  • Mamasgirls

    Weer een stapje dichterbij🤗

    Herkenbaar nu afwachten maar, helaas is het altijd de vraag waarom lukt het niet. Geen antwoorden is zuur maar is er wel een antwoord denk je ah daar ligt het aan. Maar bij beide gevallen blijft een zwangerschap uit is de frustratie even hoog, bij de ene waarom lukt het niet er is niets gevonden, bij de ander waarom moet ik dit of dat hebben.

    Wij kregen naar 3 jaar pas antwoorden bij ivf, 2016 begonnen en Mrt 2018 pas gehoord van pcos, maar genoeg vrouwen die zwanger raken etc. Soms zijn antwoorden makkelijker te accepteren maar verdriet en verlangen blijft het zelfde. Someday en we mogen in onze handen klappen met zulke lieve mannen ❤️

  • freyfrey

    PCOS heb ik niet. Want heb een normale cyclus van tussen de 26 en 32 dagen.

  • Mamasgirls

    Dat bedoelde ik ook niet te zeggen 😂. Doelde dat ik ondanks ik pcos heb met dus iets verklaarbaars het verdriet en verlangen net zo groot is als iets onverklaarbaar. Of er nu wel of geen rede is het blijft even lastig en verdrietig.