Zoals jullie weten spelen er een hoop negatieve dingen rond mijn baarmoeder en ga ik nu 11 juli op gesprek bij een arts voor de eventuele verwijdering van mijn baarmoeder. Ik ben nogal een google mens en probeer dus veel info hierover te googlen aangezien er neit alleen een fysieke ingreep aan hangt maar ook emotioneel. Tijdens mijn gegoogle(nieuw scrabble woord) stuite ik op een brief het was in het engels maar ik vond hem geweldig ik heb het begin en eind naar het nederlands vertaalt zo goed en kwaad als ik kon mijn Nederlands is nu niet meer zo fantastisch maar het middelste stuk heb ik zelf geschreven je herkent vanzelf wanneer het van mij word LOL..!
Beste Baarmoeder,
Ik wilde graag wat dingen tegen je zeggen als we even alleen waren, maar ik leek nooit het juiste moment te vinden. Ik denk dat je wel weet wat er aan zit te komen maar ik moet het nu toch echt gaan zeggen; Ik ben bang dat het tijd is om van elkaar te scheiden. Ik ben bedroefd en het spijt me, maar we zien geen andere weg.
We konden het altijd zo goed vinden samen. Je maakte van mij een vrouw, een moeder, twee dingen die de hoekstenen van mijn indentiteit zijn. Kan je je nog herinneren dat we zo jong waren en mijn moeder tompoezen had gekocht om te vieren dat we vrouw waren geworden. Dat was zo een optimistisch gebaar waarvan ik toen het optimisme nog niet van zag. Ik heb geleert om met onze ups and downs om te gaan maar ik heb je de ongemakkelijkheden nooit kwalijk genomen. Weet je hoe vaak je me wel niet razend kreeg en soms werd ik wel eens een beetje gek van je, maar heb altijd wel respect gehouden dat je toch altijd weer terug kwam. Ik dacht echt dat we zo altijd samen zouden zijn.
En natuurlijk zal ik nooit vergeten de 3 beste dingen ooit die we samen hebben gedaan. Onze 3 baby’s, onze lieve, schattige, roze, hoopjes liefde. Ik had zo bewondering voor je gedurende de negen maanden. En ik weet dat jij er het zelfde over voelde. Niemand kan weten hoe wij samen het ongemak maar ook de verademing met elkaar deelde. En dan de bevallingen geweldig hoe je dat toch iedere keer weer klaar speelde. De eerste keer had je wat moeite met de start maar ja het was voor ons beide de eerste keer en we kwamen nu eenmaal niet met een gebruiks aanwijzing. De tweede keer heb je mij zo gespaart ik had zelfs bijna niet in de gaten wat je aan het doen was misschien ook een beetje dom van mij maar ik vond de kunstjes die je vertoonde met mijn buik wel grappig. Toch had je moeite met het loslaten van die zwangerschap de artsen hebben wat af moeten peuteren en trekken om de placenta eruit te krijgen ik begrijp maar niet dat je echt dacht dat je die kon hergebruiken. Bij de derde was je een pro met het uitpersen van onze baby je hebt me op een milde manier laten weten wat je plannen waren dus ik was dit keer wel op de hoogte en dat was wel zo prettig. Maar weer dat los laten van die zwangerschap dat wilde niet lukken je had een slimmer plan dacht je, maar dat was toch niet echt zo slim van je. Artsen zijn enorm handig en je hebt jezelf er nu alleen maar meer pijn mee gedaan en dus ook mij. Je bent nu onherstelbaar beschadigd en er zal nooit meer een baby in kunnen groeien. Maar ja dat is iets daar moet jij mee leren leven ik ben gelukkig met mijn drie mooie kindjes.
Lieve baarmoeder, ondanks al deze enorme prestaties, weet ik dat het jou niet als verrassing komt als ik zeg dat het voor ons over is. Je bent veranderd, je was zo sterk en zo betrouwbaar maar nu heel zwak en beschadigd zelfs niet in staat om te vechte tegen slechte cellen. Ik kan de pijn die je veroorzaakt niet meer verdragen ik durf het risico niet te nemen dat je toch weer gaat verlangen, maar ook dat je de kracht niet meer hebt om tegen het kwade te vechten. Ons verleden is nu gewoon niet meer genoeg om ons bij elkaar te houden ik ben ervan overtuigd dat dit is zoals het moet gaan en dat dit de juiste beslissing is.
En nu voor ik je echt gedag ga zeggen, wil ik je bedanken. Ik ben je voor eeuwig dankbaar, want door jou ben ik wie ik ben en je hebt me rijkdom geschonken. Ik ben een trotse vrouw en een gezegende moeder. Ik had nooit van meer kunnen dromen. Ik heb veel nagedacht over wat er komen gaat, maar dit is echt het beste en het spijt me echt dat het zo moet lopen. Ik zal je nooit vergeten en altijd in ere houden.
Rust zacht...
Mij
reacties (0)