Vandaag was t zover: de VWP. Ik was erg zenuwachtig. Als alles maar goed gaat, als het kindje maar gezond is en als er maar geen complicaties optreden! Binnen werd er eerst gekeken met het echo apparaat hoe ons kindje erbij lag, hoe groot en hoeveel ie woog. 16 cm en 150 gram, mooi op gewicht volgens de verpleegkundige. En het zag er allemaal goed uit zei ze. Mooi!! Leuk om die kleine uk weer te zien zeg!! Vervolgens werd mn buik helemaal steriel gemaakt en met het echo apparaat werd gekeken waar de prik naar binnen moest gaan. Dat ging razendsnel! Voor ik t wist zag ik de naald echt vlakbij ons kindje!! We schrokken ons rot, want het leek alsof t kindje geraakt werd!! Maar volgens de verpleegkundige moest je wel heel erg je best doen wilde je t kindje kunnen raken. Dat stemde ons (enigszins) gerust. Er werden 3 buisjes vocht afgenomen. Na de eerste hadden we beiden zoiets van 'zo is t wel goed, haal die naald er maar weer uit', maar helaas. De 3e deed ook een beetje pijn, erg vervelend. Zo'n naald zit best lang in je buik en ik had toch zoiets van 'hoe korter, hoe beter', laat ons kindje maar met rust. Maar goed, het bleek mooi helder vocht te zijn en ook dat was een goed teken! Pfff, dat hebben we maar mooi gehad. Nu wachten op de uitslag. Vrijdag na 4u mogen we bellen voor de sneltest (Down test) en binnen 2 weken de andere testen.
En...........we krijgen een ZOON!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! De aanstaande papa is apetrots en werd er heel emotioneel van. Nu is t ook voor hem veel echter nog en kunnen we praten over onze zoon ipv ons kindje. Ik vind t super en kan niet wachten op de volgende echo om onze jongen weer te kunnen zien!
reacties (0)