Zorgen, zorgen en nog eens zorgen
Doordat onze dochter prematuur geboren is en er door de lange beademing longschade ontstaan is wisten we dat ze vatbaarder zou zijn voor een verkoudheid e.d. Dit zou echter in de loop van de jaren beter moeten worden aangezien de longen steeds meer groeien en de weerstand beter wordt. Helaas zien wij het tegendeel. Ja, ze was altijd al regelmatig ziek maar de laatste tijd zit er hooguit een week tussen voordat de volgende verkoudheid/benauwdheid zich aandient. Twee weken geleden een ziekenhuisopname gehad omdat ze een longontsteking vermoedde. Twee weken hiervoor had ze via de huisarts al een abkuur gehad die blijkbaar niet goed was aangeslagen. Ze wilden een bloedonderzoek starten bij de opname omdat ze naast het vaak ziek zijn ook bekend was met de blijvende groeiachterstand en daarbij zag ze er gewoon niet goed uit. Afgelopen donderdag hebben we de uitslagen van het bloedonderzoek doorgekregen via de kinderarts en het blijkt dat ze coeliakie (glutenintolerantie heeft) waardoor haar darmwand niet in staat is om de voedingsstoffen op te nemen waardoor er dus een groeiachterstand ontstaat. Daarbij zien ze dus afweerstoffen tegen de gluten waardoor haar afweersysteem niet optimaal is om een opkomende virus/bacterie tegen te gaan. Momenteel gaan we de derde verkoudheid/benauwdheidsperiode in en ik merk aan mezelf dat het zoveel stress kost. Door elk kuchje krimp ik in elkaar. Ik kreeg last van mijn lichaam door de stress en krijg mezelf niet rustig. Ja het kan altijd erger, dat weet ik maar een derde kuur binnen een aantal weken kan toch écht niet goed zijn voor dat kleine lichaampje. Ze is zo zwak op dat vlak, ze pikt álles op. Komende nacht zal wel weer een fijne worden. Ze heeft paracetamol en Ventolin gekregen maar dat werkt niet voldoende is uit het verleden gebleken. Ik kan hier zó onrustig van worden. Het stapelt op en houdt maar niet op.. Herkent iemand zich hierin?
reacties (0)