Verlangens
Verlangens...
Ze waren er al... de verlangens... nog niet in hevige mate.
Het waren kriebels. De ene keer wat erger dan de andere keer.
Maar het bleven kriebels.
Nu hebben de kriebels een andere naam gekregen.
Want wij zijn op poppeslok geweest om een prachtig nieuw wereldwondertje te bewonderen.
En dan zijn het geen kriebels meer.
Nu heten de kriebels; rammelende eierstokken.
Mijn man wist het zeker. Giano blijft ons eerste en enige kindje.
Totdat wij gisteravond in bed lagen en hoorde; Ik vond het heel mooi om jou met de baby op je arm te zien.
Wat!! Mijn hart sloeg plotseling een keer zo snel!
Dus ja, Giano zal ooit grote broer worden hopen wij.
Maar voorlopig nog niet. Niet eerder dan dat wij een ander huisje hebben. Een groter huis, met een extra slaapkamer, en een tuin...
Tot dan... zullen mijn rammelende eierstokken zich even koest moeten houden.
Liefs
reacties (0)