Pfff...wat een familie!! (part 2)

Ja, gisteren was een dag met reunies, na het vertrek van mijn vader, staat een paar uur later mijn zus aan de voordeur...ook met haar al jaren geen contact...nooit gezien hier in ons huisje en plots stond ze daar, ik dacht dat ze met goede bedoelingen daar was...hahahaha...NOT...ze komt hier dus voor het eerst...stormt mn living binnen en begint ne grote mond op te zetten...ben er eerlijk gezegd nog altijd niet goed van...tijdens mijn gesprek met mijn vader was zij ook tersprake gekomen, en zowel ik als mijn vriend hadden geen een slecht woord over haar gezegd!!!...en plots kwam er een heel ander verhaal uit haar mond...geweldig toch...vanaf ze begon met hare grote mond heb ik vriendelijke gevraagd; 'als je voor ruzie naar hier komt, vertrek dan aub!!' en madam wou niet vertrekken, nog liever liggen roepen tegen mijn vriend (logisch dat die voor mij opkomt), maar hij is in de ogen van mijn zus en ma de 'slechtheid' hemzelve...en dat is hij echt niet hoor...7 jaar geleden heb ik voor hem gekozen omdat mijn 'moeder' me een keuze heeft gegeven, ben er dus vertrokken en nooit meer omgekeken, en heb er geen seconde spijt van gehad dat ik voor mijn ventje gekozen heb...dus van toen af aan ook geen contact meer met mn zus...3 jaar geleden was zij in verwachting...heb dat te horen gekregen van mijn bomma, toen ze bevallen was heb ik een hele namiddag in het ziekenhuis gezeten bij haar!!! (raar maar waar), dag erna had ik een berichtje gestuurd met de vermelding dat ze een heel knap dochtertje had en dat als ze bij onze bomma was dat ze maar iets moest laten weten dan kwam ik ook eens langs (ze woonde toen met haar vriend thuis bij mij ma en daar kwam ik niet)...op dat bericht nooit een antwoord gekregen en ook nooit een berichtje om te zeggen dat ze bij bomma was...oke mij goed,...begon ze gisteren mij de schuld te geven dat zij het via mijn bomma te horen heeft gekregen dat we in verwachting waren...wat had ze nu verwacht dat ik haar eventjes ga bellen om dat te vertellen...maar alles was mijn schuld...ik heb zo gezegd heel mijn familie in de steek gelaten...blablabla...heb haar vriendelijk 5 x gevraagd om te vertrekken...EN NIET WILLEN!!!!...vriendlief was al gans opgefokt...maar zij wou niet vertrekken...uiteindelijk heb ik dat vrouwmens uit mn huis gezet...

Heb ik nu echt zo'n fucked up family?

Ben er echt niet goed van, van wat er gisteren allemaal gebeurd is...