Ons kleine wondermeisje Zoë Aila
Lieve meiden,
Ik merk dat ik behoefte heb om mijn verhaal van me af te schrijven maar ben ik ook heel erg bang voor kritiek of commentaar.
Maar toch bijt ik even door en wil ik mijn verhaal met jullie delen, en maakt het me niks uit wat men er van denkt haha.
Op 14 aug 2019 ben ik bevallen van een kerngezond meisje Zoë, die 49 cm lang is en 3340 gram weegt..
Wat daarbij de grote verrassing was, ik had geen idee dat ik zwanger was...
Nu zullen heel veel van jullie denken, ja tuurlijk ik geloof er niks van.. je voelt toch wel wanneer je zwanger bent. Ik zal jullie vertellen dat ik na 2 miskramen binnen 6 maanden de 3e keer dit echt niet aanvoelde.. en ook geen medische redenen had om überhaupt te denken dat ik zwanger kon zijn.
Ik was namelijk eind iedere maand keurig op tijd en heel regelmatig ongesteld en had daar nooit geen gekke afwijkingen in.
Totdat ik in juni 2 weken op vakantie was in Zuid-Frankrijk ( 37 graden), en merkte dat ik heel veel vocht begon vast te houden..
Het werd me ook wel is gevraagd door sommige mede Nederlandse campinggasten of ik niet zwanger was maar door mn regelmatige menstruatie waren we beide er van overtuigd dat ik niet zwanger was.
14 juli ben ik zelf jarig en mocht ik dit jaar 31 worden en had daarom wat fasmilie en vriendinnen uitgenodigd om een borrel te komen doen. Mn moeder en vriendinnen kwamen naar me toe om poolshoogte te nemen of ik wel zeker wist dat ik niet zwanger was omdat ik zon opgezwollen buik, handen, voeten en benen had. Mn moeder wist zeker dat ik zwanger was, en omdat ik daarvan in twijfel was had ik een paar dagen erna een zwangerschapstest gedaan.. die kwam negatief eruit.
Op aanraden van mams, man en vriendinnen afspraak gemaakt bij de HA om toch eens te laten onderzoeken waarom ik zoveel vocht kon vasthouden, ik wist wel dat mijn moeder haar hele leven al plastabletten slikte omdat zij er ook last van had.
HA luisterde naar mijn verhaal, bevestigde mijn onzekerheid over zwangerschapsvermoeden en zei daarbij dat de testen van tegenwoordig zo goed betrouwbaar zijn en aangezien ik verleden jaar ook al 2 miskramen had gehad, de meeste vrouwen wel gelijk weer aanvoelde als ze zwanger zouden zijn dus dat wou hij gelijk uitsluiten.
Wel wou hij mn bloed laten onderzoeken op nier, darm, lever etc om evt oorzaken uit te sluiten.
Na een week gebeld voor de uitslag en daar kwam uit dat mn ontstekingswaardes iets verhoogd waren maar dat ze zo laag waren dat de infectie of virus al uit mn lichaam was of kwam.
Wel Kreeg ik het advies om het in de gaten te houden en bij aanhoudende klachten weer contact op te nemen.
De week erop met man overlegd dat ik weer contact zou opnemen omdat het erger werd.
De dag voordat ik dat wou doen begon de grote supriseshow..
Ik was de hele dag al niet lekker omdat ik op mn laatste dag menstruatie zat en had savonds een verjaardag wat best gezellig was, en had daar wat wijn gedronken en gerookt.
Rond 0100 waren we thuis en gingen we gelijk op bed,
De dag erna had ik late dienst.
Om 02.30 werd ik wakker van pijn in mn onderbuik en dacht nog heb een spiertje verrekt ofzo.. en ging ik naar beneden om paracetemol te slikken, helaas kwam dat na een kwartier er al spugend weer uit.
We haden die avond kippenpootjes gegeten en dacht nog o shit die was misschien niet helemaal goed gebakken.
Toch maar weer paracetemol geslikt en helaas kwam dit met dezelfde gang er weer uit.
De pijn in mijn rug nam maar toe en zakte ook weer af en kwam steeds meer in golven.
Ik kon ook moeilijk zitten of liggen en besloot om 0500 maar onder de douche te gaan staan. .
Na 3 kwartier te vergaan van de pijn besloot ik maar mijn man wakker te maken om te zeggen dat hij de hap maar moest bellen want ik ging bijna van mn stokkie.
Na de gebruikelijke vragen konden we gelijk komen en vanaf toen ging het allemaal heel erg snel.
Achteraf bleek ik al over de 40 weken zwanger te zijn geweest en ben ik om 12.07 in het ziekenhuis bevallen van een kerngezond voldragen meisje.
Ik heb het hier even ingekort, ben heel blij met mijn dochter en alles gaat supergoed. Alleen ik merk dat ik behoefte heb om dit met vreemde te kunnen delen om het allemaal even op een rijtje te kunnen zetten ofzo.
Vragen zijn zeer welkom.
reacties (0)