Dag Dames
Nog 17 dagen te gaan tot mijn bevaldatum 06 Februari 2010..
Heb van elke moment van mijn zwangerschap genoten, en nog steeds geniet ik er van..
Maar hoe dichterbij het komt, hoe zenuwachtiger ik word.. Hoe meer ik aan mijn bevalling moet denken hoe meer ik eigenlijk bang word.. Ik ben zelf heel koud bloedig persoon, zo koud bloedig dat ik zelf drie weken terug bij de bevalling was van mijn schoonzus.. heb gewoon alles gezien.. zo mooi was dat om dat te zien en te beleven. !! Maar als ik nu aan mijn eigen bevalling moet denken.. pffff komt die angst al binnen..waarom weet ik niet.. ik ben altijd dapper geweest, ik ben het nog steeds ik weet het .. maar toch zit iets binnen mij dat mij bang maakt... maar wat weet ik niet..!!
Ik kan niet meer slapen, ik heb nare dromen....
Het is mijn eerste zwangerschap dus ook mijn eerste bevalling.. ondanks dit weet ik veel, ik heb veel gelezen over zwangerschap, veel informatie opgezocht over bevalling, met mijn manlief praat ik elke dag er over.. maar mijn angst is niet omdat ik weet wat me te wachten staat, ik ben niet bang voor de pijn die ik ga krijgen.. en ook niet omdat ik de bevalling van mijn schoonzus heb gezien.. Het is iets anders, iets dat ik met woorden niet kan uiten.. Soms rollen die tranen over mijn wangen als ik er aan moet denken.. Heb met mijn VK over gesproken antwoord die ik krijg is.. ja het hoord erbij vooral bij je laatste dagen probeer je te ontspannen zoek afleiding blaa blaa blaa... JA MAAR DAT WEET IK... Maar toch, maar toch lukt het me niet... het is makkelijk gezegd dan gedaan...!!! :(
Ik Weet Het Niet Meer......
xx Fatos
reacties (0)