Rond 5 jaar geleden liep mijn hoofd zo over van alle rommel niet alleen van mij maar ook van mijn omgeving.
Na hard zoeken kwam ik op Minimalisme uit en ben ik aan de slag gegaan met 'downsizen' van onze spulllen.
Tot nu toe gaat dat prima zelfs het opruimen/wegdoen van speel goed waar niet naar omgekeken wordt heb ik geen problemen en de kinderen lijken het niet te missen.
Maar ik heb hier groot talent als het gaat om tekenen en mijn dochters tekenen heel wat papier vol.
Mijn emoties komen wederom om de hoek kijken want voel me schuldig als het gaat om weggooien van die paar stokpoppetjes alsof ik hun werk niet waardeer (voel je het?)
Aan de andere kant loopt mn hoofd over van al die rondslingerende papieren van thuis en dat wat ze van school mee krijgen (hebben die geen eigen oud papier bak?)
Hoe gaan jullie om met de kunst van jullie kinderen?
Verstand op 0?
Alles bewaren tot ze 18 zijn?
Tips gezocht haha
reacties (0)