Pffff

Hallo allemaal,

het is echt een hele tijd geleden dat ik iets heb laten weten.

Inmiddels ruim 29 weken op weg, maar om nou te zeggen dat het van een leien dakje loopt... nee niet echt.

zit al ruim een week verplicht thuis vanwege te veel pijnlijke harde buiken, zelfs zo erg dat ik soms de auto aan de kan moest zetten, dus op dringend advies van de vk gestopt met werken. eerst voor week en dan zou ik evt met ingang van deze week weer mogen gaan proberen te werken voor een paar uur per dag, 2 dagen in de week. ik helemaal blij want nu al thuis zitten had ik nog niet echt op gerekend en mezelf ook nog niet op ingesteld.

nu had ik zaterdag weer in eesn ieniminie bloedverlies en de vk had de vorige keer gezegd dat als ik bloed verlies had ik moest bellen, dus ook gedaan.

bij de VK aangekomen heeft ze gekeken naar de uk en hartke geluisterd. alles goed! kleine man lag met zijn koppie boven in.. hahaha vandaar dat het daar zo gevoelig is.

ook even inwendig gevoeld om te kijken of daar iets aan de hand was. gelukkig geen bloed en de baarmoedermond was nog mooi hard en helemaal gesloten. dat was wel even een opluchting gelet op de vele harde pijnlijke buiken op een dag.

MAARR.... mijn baarmoedermond is te kort, dwz de vk gaf aan dat die normaal 2 a 3 cm moet zijn en bij mij was die maar 1 cm... das dus niet zo fijn. de vk gaf aan dat ik me geen zorgen hoefde te maken, maar dat het wel een indicatie kan zijn dat ik te vroeg of eerder ga bevallen. ook het inwendig onderzoek deed zo'n zeer zodra ze aan de baarmoedermond kwam dat ze echt aagaf dat ik niet mocht gaan werken omdat we natuurlijk niet willen dat er iets gaan gebeuren daar beneden, zeker omdat de baarmoedermond te kort is... Thuis natuurlijk gelijk gegoogles op "korte baarmoedermond".. had ik beter ook niet kunnen doen ;) daar lees je natuurlijk alleen de horrorverhalen en dat moet je niet doen. wet er gebeurt er.. kan alleen maar rust nemen en goed mezelf letten.

dus in overleg met haar heb ik besloten dat ik niet meer ga werken tot aan mijn verlof.die keuze valt me eigenlijk heel erg zwaar.. baal er van... moet echt nog even de knop omzetten dat ik dus nu niet meer ga werken, en nu ik het zo typ voelt het ook echt heel raar...

maar ja, vandaag even langs het werk om het mijn leidinggevende te vertellen. gelukkig heeft ze een en al begrip en had ze vorige week al liever dat ik gewoon lekker thuis bleef tot aan mijn verlof maaromdat ik zelf aangaf dat ik ene paar uur weer wilde proberen vond ze dat ook okee. dus ik verwacht geen problemen en alleen maar begrip. dat scheelt tcoh een hoop hoor, een leidinggevende die gelukkig niet moeilijk doet...

a.s. vrijdag hebben we trouwens een groeiecho in het ziekenhuis, omdat de kleine bij de 20 weken niet zo klein bleek te zijn, kan ik gelijk even met de gyn nog over de te korte baarmoedermond hebben.

Nou meiden, jullie zijn weer op de hoogte. het spijt me dat ik zo weinig van me laat horen, maar de laatste tijd dus nogal hectisch geweest en ook ziek geweest (zoals de rest van NL).

Groetjes Esther