Na 12 lange jaren van wachten, tegenslagen, tranen en hoop is op 6 juni 2023 mijn meisje geboren.
Een waar wonder.. (al zijn alle kinderen kleine wondertjes.. het wordt vaak als vanzelfsprekend gezien maar dat is het absoluut niet!)
Inmiddels is mijn meisje al ruim 5 weken oud. Ze ontwikkeld heel goed en snel. Loopt in alles voor, is mega sterk, wakker, vrolijk en huilt alleen wanneer zij honger heeft.
Na al die jaren voel ik mij meer dan gezegend met haar. Ik kan naar haar kijken en zomaar beginnen te huilen van geluk en trots.
Natuurlijk vind iedere moeder haar eigen kind het leukste, liefste en mooiste wat er is. En terecht! Dat is zo! Ook ik ervaar het op die manier.
Is dit meisje echt van mij? Mag ik haar moeder zijn? Dat zijn vragen die mijn gedachten dagelijks passeren.
Soms ben ik wel eens bang dat alles te mooi is om waard te zijn. Dat is het natuurlijk niet.
Dit heb ik verdiend. Meer dan verdiend. De titel 'mama' hoort bij mij. Na het zijn van gastmama, pleegmama en wensmama. Ben ik nu gewoon mama.
Ik ben trotser dan trots en gelukkiger dan ooit. Mijn hart is nog nooit zo vol met liefde geweest. ♡♡♡
reacties (23)