Zoals velen van jullie gelezen hebben zijn de laatste weken heel spannend voor mij geweest.
Dacht ik vrijdag nog dat de zwangerschap op achter liep, krijg ik vandaag te horen dat er geen een is.
In ieder geval niet in de baarmoeder.
Vanmorgen heb ik de verloskundige gebeld en mijn zorgen geuit. Gelukkig mocht ik on 10 uur komen voor een inwendige echo.
Op de echo was niks te zien.. niks.. geen vruchtje geen
Vruchtzakje... helemaal niks!
Omdat de verloskundige direct bang was voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft zij direct met de dienstdoende gynaecoloog gebeld
Hier moest ik direct naartoe.. Ook daar was niks te zien.
De gynaecoloog vroeg of ik me spullen bij me had om te blijven, en of ik nuchter was.
Ik ben hier uiteraard erg van geschrokken. Een miskraam dat had ik wel zien aankomen.. maar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap?
De gynaecoloog was er vrijwel zeker van dat ik vandaag of morgen geopereerd zou worden.
Na het gesprek ben in bloed gaan prikken en vanmiddag werd ik teruggebeld met de uitslag. Ik mocht de uitslag thuis afwachten omdat ik dichtbij het ziekenhuis woon.
Gelukkig is de waarde 600+ en niet dermate hoog dat een operatie direct nodig is.
Ik wil mijn eileider echt niet kwijt!
Nu hopen ze dat mijn lichaam de zwangerschap zelf gaat afbreken. Woensdagochtend moet ik opnieuw HCG prikken.
Als deze niet snel genoeg zakt, of stijgt dan wordt het wel een operatie.
Ik ben kapot.. na 8 jaar mogen wij nog altijd geen kindje krijgen.
Dit is opnieuw gedaan.. het is klaar.. ons kindje wordt niet bij ons geboren.
Ik ben in juli nog geen mama.. misschien is er nooit een kindje dat mij mama noemt
Het vertrouwen in mijn lichaam is ondertussen behoorlijk afgenomen..
Dit moet ik gaan verwerken maar zit er nog middenin.. geen bloed.. geen krampen
Enkel rugpijn.. ik weet het niet meer.. ik weet niet of ik dit nog wel aan kan
Bedankt dat jullie er door alle jaren heen altijd zo voor mij zijn❤
reacties (0)