Punctie en TP

Het voelt alsof de punctie al weken geleden was. In werkelijkheid was het afgelopen zaterdag. De wachtdagen tot de TP hebben erg lang geduurd voor mijn gevoel.

De punctie zelf was zoals verwacht. De medicatie maakte me vooral licht in mijn hoofd en nam niet echt pijn weg. Het aanprikken van de follikels was geen pretje, maar alleen de laatste deden echt pijn. Het gaat om een ingreep van totaal misschien 5 minuten, dus het is allemaal zo voorbij!
De pijn was ik ook meteen weer vergeten toen het klaar was. Die verdween direct. Het is daarna nog wel twee dagen lastiger geweest. Ik was voor erg moe en had een beurs gevoel. Langzaam met lopen enzo.

Iedere dag werd ik gebeld door de laborant over de ontwikkeling. Ze hadden 11 follikels en 11 eitjes. 10 daarvan waren bruikbaar. 9 daarvan zijn bevrucht. Op de dag van de terugplaatsing was er 1 blastocyste. Die hebben ze teruggeplaatst. En vandaag kreeg ik te horen dat 1 ander embryo zich ontwikkelt heeft tot blastocyste en is ingevroren. Dit had ik niet verwacht. Er waren er nog 8... En de kans dat het ontdooien goed gaat is ook maar 50%...

Dus nu duimen dat het een plakker is die ze gegeven hebben! De wachtweken waren altijd al zo spannend, nu vind ik het nog spannender omdat ik denk dat dit de enige kans is die ik heb...