Zo onwerkelijk...zwanger..

Hallo, ik ben Els, 40 jaar, getrouwd met een hele lieve man en sinds vanmorgen weet ik dat ik zwanger ben. Ik heb mijn man 3,5 jaar geleden leren kennen, en al vrij snel zijn we overgegaan tot het proberen te vervullen van onze kinderwens. Mijn man heeft al een volwassen zoon, en hij wist dat hij wat minder tot geen zwemmertjes had. De eerste 2 jaar toch maar gewoon geprobeerd, maar zonder succes. Uiteindelijk heeft hij zijn zaad laten controleren, en in mei bleek dat hij wel minder zwemmers had, maar dat het niet onmogelijk zou ijn. Verwijzing gehaald voor het ziekenhuis, en op 20 juni was onze eerste afspraak bij de gyneacoloog. Omdat ik in april 40 ben geworden wilde ze er (gelukkig!) vaart achter zetten We moesten nog wat bloedtesten doen, en ik augustus moest ik een hsg laten maken. Alles was ok, en ik augustus konden we het IVF-traject in. De verse terugplaatsing van 2 eitjes heeft het helaas niet gehaald. Toen waren er nog 2 ingevroren eitjes over. Bij de ontdooiing 2 weken geleden heeft 1 eitje het niet gered, maar het andere eitje ging rap doordelen. Die hebben ze teruggeplaatst en deze is blijven plakken! Heel erg fijn, maar geloof nog niet dat ik het al helemaal kan bevatten.

Vind het leuk om hier andere vrouwen te ontmoeten om ervaringen te delen.