Hallo Dames,
Even van me afschrijven, want in mijn omgeving als ik erover praat dan zeggen ze allemaal 'och joh laat gaan ze is het niet waard' , maar ik kan het niet los laten en ik mis haar ontzettend.
Een vriendschap van 10 jaar. Ze wist alles van me. en nu is het allemaal al een paar maanden voorbij. Maar ik kan het echt niet los laten. Ik droom over haar. Ik mis haar. Ik heb haar nodig.
Ik vraag me af als ik nou echt zo'n slecht persoon ben, als hoe zij me ziet. En dat alles omdat ik niet enthousiast genoeg ben geweest. Terwijl ik mega blij was en ben met wat zij voor mij gedaan heeft.
Als er bij haar iets aan de hand was, sprong ik het liefst direct in de auto naar haar toe. (2,5 uur rijden) Als er iets was hadden we contact. Haar kleine man is ondertussen jarig geweest en ik heb niet eens een kadootje gestuurd. Omdat ik bang was voor haar reactie.
Ik heb haar overal verwijderd, zodat ik niet in de gelegenheid kan komen om haar toch te appen of mailen of iets.
Gisteren zag ik een foto van haar gezinnetje en ben echt super trots op haar. Het zal nooit meer worden als hoe het geweest is, want daar is er teveel voor gezegd geworden. Maar god ik mis haar :(
Ik kan het niet eens goed verwoorden. Ik weet alleen dat toen ik wist dat iemand had (buiten mijn gezin) die 100% achter me stond en 100% eerlijk tegen me was, ik me niet zo onzeker voelde als nu.
Ik wil haar mijn kleinste man laten zien, ik wil samen koffie drinken en lol maken, samen huilen en haar een schouder bieden als het niet goed gaat. Maar helaas het is er allemaal niet meer. Ik leg me er bij neer, maar mijn gedachtes blijven toch naar haar gaan :(
reacties (0)