Eerste werkdag, wat een hel

Hallo Dames,

Gisteravond wilde T.hiago niet slapen. Dus ik lag pas om 12 uur in bed. Geen probleem normaal, maar met mijn nieuwe baan in het vooruitzicht kon ik wel een paar uurtjes slaap gebruiken. Om 5 uur vanochtend was T.hiago klaar met slapen en dus ik ook. Opstaan en fles geven. Toen T.hiago om half 6 nog wakker was, moest ik D.ave uit bed halen, want ik moest me gaan verzorgen. Geen probleem allemaal. Om kwart over 6 konden zij weer terug naar bed gaan. Maar toen om half 7 blafte de honden, resultaat..... E.liano wakker. Helemaal in paniek want mama was er niet meer. Had hem verteld bij het naar bed brengen dat ik moest werken de dag erna, en ook overdag een paar keer verteld. Maar hij was het er niet mee eens. Gelukkig werd hij rustig en heeft hij mij niet weg horen gaan. Maar toch om half 8 heeft hij D.ave en T.hiago wakker weten te maken. Dus D.ave is met hem opgestaan en de rest van de dag is hij helemaal uit zijn doen geweest, omdat hij moe was en ik er niet was.

Ik ging vol goede moet om kwart voor 7 richting trein. Ik voelde me erg alleen daar. Het werk was goed te doen. Maar in de pauzes stond ik toch een beetje alleen. En dan ook nog een huilend mannetje aan de telefoon was niet echt motiveren. Rond 2 uur begon mijn hoofd te bonken en werd ik goed moe. Omg het werd echt lastiger. Maar gelukkig had ik een leuke meid die me doet inwerken en het begreep. We hebben wat gepraat over mijn 2 mannetjes en ook over haar kinderwens die helaas in een mk was geeindigd vorige maand. 

Om 4 uur kon ik weer richting trein. Ik kreeg onderweg al een app dat E.liano het nog steeds nergens mee eens was en overal om deed huilen. Ik wilde alleen nog maar naar huis, mijn mannen knuffelen. Dan duurt een treinreis van 30 min lang. In de trein vielen mijn ogen steeds dicht en mijn hoofdpijn werd steeds erger. Eenmaal thuis kwam E.liano met een rot vaart me tegenmoet gerent om te knuffelen :D T.hiago lag bij D.ave op de arm en die kon ik direkt overpakken, zodat D.ave het eten verder af kon maken. D.ave zag er afgemat uit en ik was alles behalve fit. E.liano daarin tegen wilde alle aandacht en accepteerde het niet dat zijn broertje ook aandacht kreeg. En na het eten stortte ik dan ook volledig in. Zo moe, zo'n hoofdpijn, zo rot dat ik niet kon doen wat ik wilde. En alsof mijn lichaam het aanvoelde, kwam mijn ongesteldheid vandaag ook nog om de hoek kijken. Al met al erg vervelend en natuurlijk voelde de kinderen dat ook en was bij hun ook niets meer goed. E.liano heb ik om 7 uur in bed gelegd, die was echt doodmoe en daarna ben ik samen met T.hiago op de bank in slaap gevallen. 1,5 uur geslapen en nu heb ik giga hoofdpijn, maar ben niet meer zo vermoeid. 

Ik twijfel nou heel erg als ik wel of niet verder moet gaan met deze baan. Ik heb de tijd, want mijn verlof loopt tot 18 okt. Maar vind ik voor die tijd een andere baan, waar ik wat later kan beginnen, waar ik niet zo'n flinke afstand voor hoef te reizen..... Ik twijfel echt heel erg. Wat ik wel weet is dat ik dit gaan week ga redden. Gewoon omdat het te vroeg na de bevalling is. hmmzzz als D.ave dadelijk thuis komt nog maar eens met hem praten. Want kan het niet gebruiken om dadelijk helemaal overspannen thuis te zitten. 

Liefs Bir