Bevallingsverhaal T.hiago

30-07

Ik had 's ochtends een afspraak bij de vk. Ik stond op en had ongesteldheidspijn in mijn onderrug. En ga dit ook aan. Mijn vk belde met de vk die dienst had om bij de bevalling te zijn om te kijken of het druk was, anders kon ze me strippen. Maar er was een mevr. met gebroken vliezen dus dat kon wel eens snel gaan door zetten. Dus is er alleen gevoeld of er al iets van ontsluiting was. En ja dat was er 1 a 2 cm. 

K.yra die ging bij een vriendinnetje spelen en bleef daar slapen en E.liano werd door mijn moeder mee genomen en bleef daar slapen. Gewoon om even rust in huis te hebben. De hele dag heeft het gerommeld in mijn buik. Maar pijn of regelmaat kwam maar niet. 's avonds hebben D.ave en ik het gezellig gemaakt met ons tweeen, maar ook dat deed niets. haha. Wel hebben we een heerlijk rustige nacht gehad. en lekker tot half 10 kunnen slapen :D

31-08

Ik werd wakker en had een beetje steekjes onder in mijn buik. Verder niets aan de hand. D.ave ging K.yra halen bij haar vriendinnetje en toen zijn we met zijn 3e de honden uit gaan laten. Daar bleek dat het toch wat serieuzer aan het worden was. Ik moest een paar keer stoppen met lopen om te puffen, maar regelmaat kwam niet. Tegen 13 uur heb ik de vk gebeld, dat de weeen toch wel wat heftiger werden en er zat 5 min tussen. Ze kwam naar me toe. Nog steeds 2 cm. Ze stripte me en vertelde me wat ik moest doen als er wat ging gebeuren. Ik had eerst besloten om thuis te bevallen, maar toch na een gesprek met D.ave besloten om in het ziekenhuis te bevallen. 

Mijn moeder kwam met E.liano naar huis en zij ging even bij een vriendin op bezoek en E.liano bleef bij ons. Het zou toch pas iets voor 's nachts of zelfs de dag erna worden vertelde de vk. K.yra ging naar opa en oma want die gingen iets leuks doen. Toen D.ave om half 6 terug thuis kwam, wilde ik op bed gaan liggen om mijn weeen wat beter op te kunnen vangen. Dus hop naar bed. Om half 7 werd ik wakker van een ontzettend pijnlijke wee. Tranen over mijn wangen wat een hel zeg. Ik apte D.ave dat ik het op deze manier niet meer ging trekken. En toen bleken de weeen om de 3 min. te komen. Direkt een app naar mijn moeder, dat ze E.liano moest komen halen en een telefoontje naar de vk dat het erg heftig aan het worden was. Ze kwam direkt langs. En ze voelde en zei jip 5 cm, we gaan naar het ziekenhuis. Dit was om half 8. Ik had alles al ingepakt en we konden direkt vertrekken. Voor ik buiten was moest ik nog een wee weg puffen, in de auto 2 weeen, in de gang in het ziekenhuis 1 en vlak voor de verloskamer nog eentje. Ik was ook nog een muntstuk van 2 euro vergeten. Erg relax is het niet om te lopen als je weeen hebt, maar gelukkig was het niet druk in het ziekenhuis.

Op de kamer aangekomen moest ik naar de wc. Terwijl ik zat te plassen kwam een wee en ik voelde drang om te persen. Ik gilde het naar de kamer, want ik kreeg het gewoon niet geregeld om mijn wee weg te puffen. Direkt het bed op en voelen, ja hoor binnen 15 min 10 cm ontsluiting. Mijn vliezen werden gebroken en ik mocht mee gaan persen.

Na 1 uur vond de vk het toch wel erg raar dat hij er nog steeds niet uit was. Dus nog een keertje voelen. hmmzzz er zit een randje. Toch nog ff puffen meid. Nou ik zeg het je..... DAT GAAT NIET!!! wat heb ik afgezien, dat was echt een hel om niet mee te mogen persen en dat ging ook helemaal niet. Maar toen zegt de vk, dit ga je niet menen. Hij heeft zich om gedraaid bij de indaling! Het is een sterrenkijker. Het echo apparaat er werd erbij gehaald en ja hoor, meneer lag verkeerd om. De gyn werd erbij gehaald en al snel nog een gyn. Dat is het erge van een academisch ziekenhuis. Er komt eerst iemand die een conclussie trekt en daarna word er nog overlegd. Goed ik mocht wel weer mee persen en wat voelde dat fijn zeg. (weet nou zeker dat ik bij E.liano geen persweeen heb gehad) 

De gyn ging me helpen met de vacuumpomp. Prima geen probleem, hij moet er uit. En het liefst een beetje snel. 

Bij E.liano hebt ik niets gevoeld van spuit, knip, vacuumpomp helemaal niet. Dat was dit keer anders. Ik voelde de spuit. Nee deed geen pijn, irritant was het meer. Toen de pomp. Ik schrok, jullie vergeten de knip!!! gilde ik, nee we proberen het eerst zo. Okay!. De eerste gyn ging trekken, ik persen, maar nee hoor geen kind. 

De 2e gyn ging trekken, en de vacuumpomp schoot los!!! Het is dat de glazenwand die achter de gyn stond net genoeg naar achter stond anders was ze er door heen gevlogen. Gelukkig werd ik direkt gerustgesteld door mijn vk, anders was ik helemaal door gedraaid.

Nog een keertje, toch maar een knip, Gyn 1 druk op mijn buik, Gyn 2 trekt en ik pers. Okay daar is het hoofd en daar kwam ook de rest! Het mooie aan een sterrenkijker is dat je direkt zijn gezichtje ziet als hij geboren word en ik heb deze keer echt de hele geboorte gezien. 

T.hiago werd bij me gelegd en wat was hij mooi, zo anders dan E.liano. Beide waren ze heel mooi, maar beide zo anders.

Hij werd meegenomen door de kinderarts, nadat deze me verzekerd had, dat hij terug naar mij zou komen en niet mee genomen werd naar een andere afdeling!

Hij was 3400 gram en 51 cm lang. En hij deed het super!!! Het enige wat minder was is dat door het los schieten van de pomp ze zijn hoofdje ontvelt hebben. Dus hij had een grote schaafwond op zijn hoofd. Maar na badje van vandaag ziet dit er ook stukken beter uit.

Nadat ik gehecht ben geworden, heb ik hem direkt aangelegd en hij hapte alsof hij nooit anders gedaan had. Samen met D.ave at ik een beschuit met muisjes. Super relax en geen paniek.

Vandaag is T.hiago alweer 2 daagjes oud. Bv gaat sinds vandaag dankzij een super goede kraamhulp een stuk beter. Ik ben fv gewent en dus op bepaalde tijden te voeden, en niet op verzoek. Dat heeft onze eerst nacht dus tot een huil festijn gemaakt, maar hij is nu al een stuk tevredener. 

Hij was vandaag 110 gram afgevallen, perfect dus.

Met mij gaat het langzaam een stukje beter. Heb overal spierpijn en ben erg emotioneel. Maar ik geniet in volle teugen van de 3 kinderen in huis. E.liano snapt het allemaal nog niet zo goed. en K.yra wilt graag overal mee helpen.