Het zou eens tijd worden

Vorige week kwamen we er achter dat we helemaal vergeten waren om de nieuwe beeb te gaan erkennen bij de gemeente. Dus vanochtend hophop naar de stad. We kwamen 3 kwartier voor sluitingstijd aan en het was best druk. Maar gelukkig hoefde we niet zo lang te wachten en was het zo gepiept.

Mooi dan kon ik tenminste nog naar de hema, om de laatste spulletjes in huis te halen voor de beeb. Gelukkig hadden ze ook nog alles. Het was lekker weer en mark in de stad, dus ik wilde snel weer weg, D.ave had weinig energie, waarschijnlijk door de medicatie allemaal en E.liano zat onder de waterpokken.  Dus het was geen slecht idee :D

Nog even snel boodschappen doen bij de jumbo, waren we 4e wachtende in de rij. Niet dat ik daar extra op loop, maar zoiets is wel lekker mee genomen natuurlijk.

Thuis ben ik lekker in bed gaan liggen. Helaas maakte E.liano mij wakker. Hij kan niet meer op ons bed komen omdat dat op klossen staat en hij wilde bij me komen liggen. Ik viel wel weer in slaap, maar in zo een diepe slaap dat ik doodmoe en met hoofdpijn wakker werd. Maar gelukkig kwam de energie wel nog terug.

Na het eten, zijn we eindelijk begonnen aan de commode en het ledikantje op te zetten. Al snel bleek dat de medicijnen, D.ave echt helemaal neer sloegen, maar hij heeft me toch goed geholpen. Helaas zaten bij de commode geen pluggen en schroeven om deze aan de muur te bevestigen, dus morgenochtend even naar de gamma, om die alsnog te halen en dan is het klaar. Alles staat, alles is gewassen en alles is in huis. pffff toch nog gered haha. 

Ik was wel stiekem bang dat als ik eenmaal alles klaar heb, de kleine ook snel zal komen. Dus stiekem toch wel een beetje zenuwachtig. Maar zoals jullie allemaal zeggen, deze kleine uk gaat zeker tot volgende week donderdag blijven zitten :D

XX