Eerste keer peuterspeelzaal
Na donderdag en zaterdag E. zijn 2e verjaardag gevierd te hebben en hij erg verwend is geworden met allemaal kadootjes, was het gisteren zo ver. Zijn eerste schooldag.
Eerst moest K. naar school. D, bracht haar. Toen hij thuis was gingen we met E. lopen naar school. Alles ging goed. Hij ging direkt spelen binnen. We hebben 15 min staan te kijken en mee gespeeld. En toen ging ik hem een kus geven en tot straks zeggen. Hij keek me aan, zwaaide naar me en zei 'daag' en toen rende hij naar buiten en stonden wij binnen.
Okay poging 2. Nog even spelen. Kus geven tot straks en weglopen. Hij kwam achter ons aan, maar de jufvrouw pakte hem op. We hoorde hem huilen, maar we zijn door gelopen. Als hij na 20 min nog steeds zou huilen dan zouden we gebeld worden.
Die 20 min zouden natuurlijk heel lang duren, dus zijn we direkt door gelopen naar de winkel.
En toen ik een verjaardagskadootje kocht voor een vriendinnetje van hem, toen waren de 20 min om en ik ben niet gebeld geworden. Een hele opluchting, aangezien E. 2 jaar bij mij of mijn vriend is geweest. En soms bij opa en oma, maar dan glipten we er altijd stiekem tussen uit. Anders ging hij huilen.
Ik heb even wat gepoetst in huis. Iets waar ik normaal alleen aan toe kwam als hij in bed lag. Dus nu had ik wat meer tijd over. Maar ik deed telkens heel stil. en dan dacht 'onee hij ligt niet in bed, ik kan hem niet wakker maken' Een raar gevoel gaf dat.
Om 11.15 uur zijn we weer naar school gelopen. Ik keek door het raam, ze hadden muziekles. E. zat in een stoel te lachen en te klappen. Terwijl de andere kindjes aan het dansen waren.
Het deed me pijn te zien dat de andere zich samen vermaakte en hij alleen. Maar toen we binnen kwamen werd me duidelijk waarom dat was.
De juf vertelde me dat ze op het punt hadden gestaan me te bellen. Maar net toen ze aan het overleggen waren, werd hij rustig en ging hij zijn eigen weg. Hij heeft gespeeld, maar alleen, dus ze hebben hem zijn eigen gang laten gaan. Af en toe viel hem in dat wij er niet waren en dan ging hij weer even huilen. Maar voor een eerste keer is het heel goed gegaan. Ze hadden in het begin heel erg met hem te doen. Helemaal rood was hij van het huilen en hij liet zich niet troosten. En afleiden liet hij zich ook niet. Heel herkenbaar want als hij hier boos is (driftbui) dan laat hij zich ook niet troosten of afleiden. Dus dan laten we hem ook even zijn eigen gang gaan.
Toen E. ons zag toen lachte hij, maar ging gewoon door met spelen. Toen we thuis kwamen toen heeft hij aan een stuk door verteld. Hij is naar bed gegaan en heeft geslapen als een roosje. En toen hij opstond tot aan het moment dat hij naar bed ging, heeft hij aan een stuk verteld. Zo grappig om te horen. Je verstaat hem nog niet heel goed. Maar het spreken gaat echt steeds beter.
Vanmiddag mag hij weer naar school van 12.45 uur tot 15.30 uur. Ik kan hem niet brengen vandaag. Maar wel ophalen. Ik ben dus al blij als het straks half 4 is en ik hem kan gaan halen :D:D
We hebben extra geen foto's gemaakt gisteren, omdat we zo weinig mogelijk aandacht aan iets nieuws wilde besteden. Omdat we dachten dat hij daardoor misschien ook zenuwachtig zou worden.
Al met al is het redelijk gegaan gisteren. En hopelijk gaat het telkens een beetje beter.
Liefs X
reacties (0)