Als ze niet kijkt doe ik lekker toch iets anders
Hallo Dames,
Misschien een klaag blokje maar ik wil het toch even van me afschrijven.
K. is ondertussen bijna 9 jaar. En echt waar ik snap geen reet van deze leeftijd. Waarschijnlijk snapt ze het zelf ook niet, maar dat ter zijde haha.
Alles wat gezegd word word genegeerd. Want als ik mijn kont draai word iets wat niet mag toch gedaan en iets wat gedaan moet worden, word juist niet gedaan. Ik snap het niet meer hoor.
E. is helemaal gek van haar. Niet gek want zijn is toch de grote zus. Die zo leuk met hem deed spelen. Helaas voor hem, ze wilt niet meer met hem spelen. Ze komt hier op vrijdag binnen en vraagt direkt als ze naar haar vriendinnetje mag. Een lang gezicht heeft ze als ze eerst huiswerk moet maken. Dan gaat ze na het eten naar haar vriendinnetje om the voice te kijken. En word dan om half 11 thuis gebracht. Dan mag ze nog wat drinken en dan tandenpoetsen en naar bed.
Op zaterdag als ze opstaat is de eerste vraag, mag ik met mijn vriendinnetje spelen. Als wij dan straks zeggen, vraagt ze gaan we dan naar oma, als we daar straks op zeggen , gaat ze met een lang gezicht op de bank zitten.
Als E. op haar roept negeert ze hem, ze reageert dan echt helemaal niet. Maar als zij wilt spelen en E. reageert niet snel genoeg is het een lang gezicht.
Als wij wat als gezin willen gaan doen dan vraagt zij haar vriendinnetje mee. Die dan vervolgens met haar vader of moeder hier bij ons komt en zegt ' o ik dacht dat A. (vriendinnetje) mee zou gaan. Dan kun je ook weer geen nee zeggen. Heb haar uitgelegd dat vanaf nu alleen maar gevraagd wordt aan het vriendinnetje of ze mee gaat, als wij dat zeggen. Maar dan speelt ze het zo dat niet zij of het vriendinnetje het heeft gevraagd, maar de moeder van het vriendinnetje.
Ook moeten we elk weekend als ze hier is verplicht met haar naar een speeltuin, bios, zwembad of weet ik veel wat gaan. Zo niet..... dan heeft ze een lang gezicht. Ook als ze niet mee kan met het vriendinnetje en haar ouders naar een indoor speeltuin.
Maar het ergste is nog. Als ik dan tegen haar zeg, schat, luister ik heb er nu de centjes even niet voor. Dan knikt ze heel begrijpend ja. Om het vervolgens als ik mijn kont gedraaid heb aan mijn vriend te vragen en als die dan ook nee zegt, HOPPA een lang gezicht.
En zo blijven we door gaan.
Iemand de goude tip? Ik weet dat het niet mijn dochter is. Maar we op het moment dat ze hier is gelden wel voor haar de zelfde regels als voor E. Maar soms heel soms denk ik toch dat ze blij kan zijn dat ik niet haar echte moeder ben. Want dan had ze echt vaker straf gehad.
Ik wil nog ergens graag jullie mening over. Ik heb het gevoel dat ik haar geen straf mag geven omdat ik haar moeder niet ben. Wat denken jullie hier van???
XX
reacties (0)