Miskraam, mini bevalling

Vandaag is mijn zwangerschap geëindigd. Fysiek dan.. al eerder was er na een echo al vastgesteld dat het hartje niet meer klopte. Ik voel me sinds die echo al ellendig, wat een emotionele achtbaan. Het was mijn tweede zwangerschap, spontaan, vorige was met IUI.
Ik heb veel gezocht op internet hoe gaat het verder? Ik had al besloten niet te willen afwachten, en had daarom een afspraak in het ziekenhuis. Na een uitgebreide echo, en het bespreken van de opties, kreeg ik medicatie me naar huis om het op te wekken. Die middag heb ik meteen de mifepriston genomen. Vanmiddag ben ik begonnen met het inbrengen van de misoprostol. Na 1 tablet was er na ongeveer 3 uur al resultaat.
Ik noem het in de titel een mini bevalling. Dat is hoe het voor mij was. Ik verloor iets glibberigs ter grootte van een ei. Het was een vruchtzak gevuld met vocht en een mini mens. Samen met mijn vriend hebben we het bekeken. Ergens was het fijn dat het tastbaar was, vooral voor hem.
De pijn vond ik meevallen, maar pijn is per persoon zo verschillend. Was erg geschrokken van alle pijnlijke verhalen die ik al had gelezen. Voor mij voelde het een beetje als rugweeen, een pijnlijke steek en toen kwam het los. Nu alleen nog een bloeding met minimale pijn.
Wij hebben afscheid genomen van ons sterretje, mijn voorgevoel dacht aan een jongen.
Ik zou hem Nilo hebben genoemd. Het is nu een rouwproces maar ik voel me al iets beter. Het is klaar.
11 weken mocht ik je dragen. Je was zo welkom!