Donderdag echodag

Pff wat duurt wachten lang. Na die waarschijnlijk te vroege echo van 1,5 week geleden haal ik zo nu en dan vanalles in mijn hoofd. Als ik gewoon heel relax ben voel ik me prima. Ik kan me niet voorstellen dat het niet goed is. Zo onverwacht op een normale manier zwanger geraakt. Niet perse in de plannen, maar hey.. Wat valt er te plannen? Dolgraag geen ik ons zoontje een broertje of zusje. Het voelt als een laatste kans omdat we geen fertiliteit behandeling weer willen. De angst dat het mis is vliegt me soms aan. Ff volhouden nog.. Donderdag zien we hopelijk een hartje.