Bij de eerste heb ik het geprobeerd. Na 2 dagen gestopt. In het ziekenhuis bleven ze maar zeuren dat het beter was voor de kleine. Er kwam geen druppel, alles ontstoken en kapot van het kolven. Ik was er klaar mee en mocht naar huis voordat ik had gekolfd. Ik was kapot. De lactatiekundige erbij en die gaf aan dat het niet ging lukken. Moest het thuis blijven proberen. In de auto mijn moeder gebeld, die heeft voeding gehaald😅 achteraf had de kleine ook nog kma. Bij de tweede heb ik gezegd dat het mijn keuze was om flesvoeding te geven en een rustige kraamweek wou zonder stress. Ook dit meisje heeft KMA en zat binnen een week op andere voeding. Ze zijn allebei er groot op geworden. Bij de eerste ook een spoedkeizersnede gehad en nog geprikt met insuline door iemand die niet in het ziekenhuis werkte. Had heel veel stress aangezien ik continu ondervraagd werd over de persoon die dit had gedaan. Bleek een gek te zijn die zomaar het ziekenhuis is ingelopen en bij de medicijnkast kon.
Doe wat jij wilt en verantwoording naar anderen is niet nodig. Jouw kind, jouw keuze! Flesvoeding is ook goed!
Nooit een scheef gezicht gehad gelukkig. Ik heb dan wel ook nog een medische reden er achter zitten, maar als ik die niet had, had ik het denk ik ook niet gedaan. Ik vind het gewoon niet zo fijn. Zeker niet als ik bedenk dat het in het openbaar zou moeten. Dan hoor ik nu iedereen zeggen, ja daar moeten omstanders niet over zeuren. Maar ik vind het ook niet prettig om mee geconfronteerd te worden. Ook niet als ik diegene goed, of niet goed ken. Ik word er heel ongemakkelijk van.
Weet je, trek het je niet aan. Vaak bedoelen mensen het goed en willen ze je alleen maar laten zien hoe hun positieve ervaring is. Maar ik snap dat het vervelend is dat je je moet verdedigen. Daar was ik in het begin bang voor, maar is echt nooit gebeurd gelukkig.
Ik zeg het eerlijk. Ik begrijp dat ook niet. Als het niet lukt is het een ander geval. Daar kan je niets aan doen. En in andere bijzondere situaties, je eigen gezondheid gaat altijd voor, zolang jij gezond en wel bent kan je ook voor je kind(eren) zorgen.
Maar bewust geen borstvoeding willen geven... Nee, dat snap ik niet. Het geeft zo een bijzondere band voor moeder en kind. Je eigen melk geven en zien dat je baby al zijn of haar stress kwijtraakt en tot rust komt en tevreden in slaap vallen bij je warmte. Iets mooiers kan toch niet? :)) Het is zo natuurlijk en zo bijzonder. Ze happen al gelijk bij de geboorte en je hele zwangerschap veranderen je borsten speciaal mee voor je baby, grotere tepels/borsten, opkomende melkproductie. Vooral de eerste week wanneer je melk zo geel en vettig is en extra belangrijk voor de eerste dagen.
Ik had ooit een collega die zei van als ik kinderen krijg zal ik geen borstvoeding geven. Toen vroeg ik van waarom? Zei ze van. Ik wil geen hangende borsten.
Als dat je uitgangspunt is moet je helemaal niet aan kinderen beginnen want je lichaam gaat sowieso veranderen zei ik. :) Toen werd ze zo kwaad, want het was haar mening en niemand kon voor haar bepalen wat ze zou doen. Iedereen was tegenwoordig zo achtergesteld en primitief in haar ideeen. Ik dacht van wow en zei niets meer verder. Dan ben ik maar achtergesteld. Geen probleem. :)
Ik heb natuurlijk respect voor iedereens gedachte, maar daar blijft het bij.
Ik hoop dat mijn mening ook met respect wordt gelezen. Dit zijn mijn gedachtes vanuit mijn hart. Het is niet om anderen in een hoekje te duwen. Ik begrijp het gewoonweg niet. 
Helemaal mee eens....met alle respect maar vind het zelfs egoïstisch.Je baby bewust de beste voeding niet geven.
Jij bent een mooi voorbeeld waar dit verhaal over gaat. Niet zo heel netjes om iemand egoïstisch te noemen. Denk dat elke moeder met alle liefde de juiste keuze maakt.. of dit nou bv of kV is, vers eten of potjes... wel laten huilen of gelijk oppakken... werkende moeder of thuisblijf moeder.. er is over alles wel iets te zeggen. Iedereen zal een keuze maken waar degene zich prettig bij voelt. Happy mom is happy baby
Ik ben het ook met je eens hoor. De beslissing om geen borstvoeding te willen geven komt naar mijn mening vaak voort uit het verkeerd interpreteren van de juiste informatie, van het krijgen van verkeerde informatie of zelfs wat je in je opvoeding hebt meegekregen. Daarmee bedoel ik dat als je zelf geen goed voorbeeld kent en in jouw omgeving het geven van borstvoeding niet gebruikelijk is, je minder gauw geneigd bent om borstvoeding te gaan geven. Ik vond het destijds vanzelfsprekend om borstvoeding te gaan geven en mijn man ook.
Dit is inderdaad precies waar mijn verhaal over gaat 😇. Daarnaast vroeg ik niet om weer de redenen waarom ik het wél te doen (zoals benoemd heb ik deze al 100x gehoord), maar om advies om er mee om te gaan.. heb je dat ook?
Ik krijg ook de vraag , en ik wil wel proberen borstvoeding te geven maar niet ten koste van alles. 9 jaar geleden had ik gewoon geen voeding. Als dat nu weer zo blijkt gaan we heel snel over op flesvoeding. Als je zelf achter je keuze staat is dat t enige wat telt.
ik ben ook zo iemand die graag de reden wilt weten als iemand bepaalde keuze maakt voor wel of juist geen borstvoeding.. Niet uit veroordeling, wel uit nieuwsgierigheid..
En ach, eigenlijk heb ik zelden echt iets gehoord wat ik bullshit vond.. Op eentje na: vriendin die wilde geen borstvoeding gevne omdat ze geen zin had om elke keer voor haar kind te moeten zorgen.. Ze is overigens nog niet zover dat ze zwanger is of bezig te worden ;)
maar wat ik probeer te zeggen, niet alles is bedoeld als veroordelend al snap ik wel dat je door vele reacties gevoelig reageert daarop..
Zal ik met verschillende dingen ook hebben die ik evt anders doe dan volgens het boekje ;) Perfect zal ik het ook niet doen, uiteindelijk doen we allemaal ons best om ons kindje volwassen te laten worden volgens de normen en waarden die ieder van ons belangrijk vindt! :)
Ik ben altijd gelijk heel duidelijk geweest geen bv te hebben gegeven of te gaan geven en nooit commentaar gehad of mensen die dat probeerde. Zulke verhalen hoorde en las ik wel, maar zelf nooit meegemaakt gelukkig.
Ik ben er zelf nog niet over uit of ik het wel of niet ga proberen te geven. Ik voel er een enorme weerstand tegen. Het idee alleen al..
Maar in theorie vind ik het zo goed om te doen. Ik heb mij vandaag ingeschreven voor borstvoedingvoorlichtsavond, goed geïnformeerd worden kan geen kwaad denk ik dan. Ik vertelde het vanmiddag aan mijn schoonouders dat ik me oa voor die cursus heb opgegeven en ze vragen meteen of ik borstvoeding ga geven en hoe ontzettend belangrijk dat wel niet is. Alleen hun toon al. Nee, ik ga mij alleen laten informeren..
Het is en blijft de keus van de moeder. Maar ik loop er ook tegen aan dat vele het raar vinden dat ik het zie als mijn keuze.
Ik heb besloten mij niet te gaan verantwoorden aan anderen. Hooguit zeggen dat ik mijn redenen heb, die ik voor mezelf houd.
Weerstand tegen wat dan precies als ik vragen mag?
Tegen het geven van borstvoeding
Ik heb bv gegeven en nog steeds (langdurig). Maar weet je, als je bv geeft is het in eerste instantie “goed”, maar na 6 weken komt de vraag: “hoe lang ga je nog bv geven”. En langer dan een half jaar vinden mensen al
Helemaal raar.
Ik heb mijn tweede 2,5 jaar gevoed, de derde bijna 4 jaar en de jongste nu een jaar. Met de jaren ervaring echt “lak” aan anderen proberen te krijgen. En als ze vragen waarom niet, kun je ook zeggen dat je niet de behoefte voelt om je te verantwoorden. In de ogen van anderen doe je het toch nooit goed, dus lekker doen waar jij je goed bij voelt! Heeft niemand iets mee te maken, met hoe jij je kindje groot brengt, liefde is het aller belangrijkste!
Ik ben echt pro borstvoeding maar als iemand zo duidelijk maakt geen borstvoeding te willen geven respecteer ik dat absoluut. Maakt toch helemaal niet uit wat je hebt? Borst of fles... Wat mij betreft voor een ander net zo goed. Zelf heb ik voor de tweede keer voor borstvoeding gekozen. Eerste kindje 12.5 mnd gegeven en inmiddels alweer bijna 14 wk ver met kindje 2. Zolang het gaat voor beiden.
Ik herken het, bij mijn dochtertje kreeg ik meteen al blikken alsof ik iets raars zei.
Deze zwangerschap loopt helaas minder waardoor er kans op een vroeggeboorte is. Dan is borstvoeding veel beter voor de kleine. Natuurlijk wil ik het beste maar ik zie er gigantisch tegenop! Ik hoop dat ik gewoon de weken vol maak en dat het gezeur dan afgelopen is 
Zolang jij je kind voed, is het toch goed!
Ik ben pro borstvoeding, genoot er erg van en vond het erg jammer toen het stopte. Maar iedere ouder maakt zijn eigen keuze in de opvoeding van de kinderen, ookal is het niet de keuze die ik in eerste instantie zou maken.
Ach ja, de borstvoedingsmaffia. Verschrikkelijk, bij mijn tweeling ook heel veel mee te maken gehad. Elke dag in het ziekenhuis van de verpleegkundigen, werd er doodziek van. Je hoeft ze niks uit te leggen hoor, je hoeft je niet schuldig te voelen, het gaat hun helemaal niks aan. Ene oor in, andere oor uit. lekker doen waar jij je het allerfijnst bij voelt. 
Ik! In mijn eerste zwangerschap besloten dat ik geen BV wou geven.
Inderdaad veel scheve gezichten, mensen die mijn probeerde over te halen etc.
Wat mij hielp was mijn mantra: Blije mama, is blije baby.
Maar het is wel intimiderend als men je over probeert te halen. Mijn advies: Blijf stevig in je schoenen staan en achter je besluit. Mensen merken dan vanzelf wel dat jij je keuze al hebt gemaakt. Zelfs mijn VK was zo overdonderd door mijn stadvastigheid. Dat ik haar verbijsterend vroeg of ze mij niet ging overhalen :P. "nee zei ze als iemand zo standvastig is gaan we die niet ompraten, borstvoeding lukt alleen als je er volledig achterstaat en voor gaat".
Maar er zijn nu wel eenmaal mensen die niet graag willen horen dat je FV gaat geven en die dat kunnen accepteren. En dat vind ik wel jammer. Want ook al kies ik zelf voor FV dat betekend niet dat ik tegen BV bent.
Vooral geen uitleg geven. Dat ben je niemand verschuldigd. Ik word daar zo ontzettend moe van. Laat iedereen zijn eigen keuze maken. Ik heb nu 5 kids, alle 5 bv gegeven. Zelfs bij mijn 4e kindje, ook gekolfd voor mijn nichtje die 2,5 uur jonger was dan mijn dochter.
Maar ik zal nooit iemand schreef aan kijken. Ik denk liever een gelukkige moeder met een flesje geven, dan een ongelukkige moeder die bv geeft.
Ik heb beide kinderen bv gegeven en ga dit kleine ook bv geven als het weer mag lukken.
Echt ben ik heel open minded en kan ik mij prima plaatsen in moeders die dit niet willen. Jouw lijf, jouw kind, jouw keuze.
Ik zou gewoon duidelijk zijn.
Als mensen erom vragen wat je gaat doen. 'Maakt dat wat uit?' Antwoorden.
Want het gaat ze geen donder aan.
Geef je toch antwoord (bij de vk bijv.), gewoon duidelijk zijn. 'Ik ga de fles geven. En ik heb hier mijn redenen voor. Ik hoef mijzelf niet te verklaren en nee ik heb ook geen behoefte aan over haal trucjes vanuit jou'.
Punt.
Niks meer en niks minder.
Erg kattig maar heel duidelijk.
Jeetje wat vervelend...
Ik ga ook geen bv geven, bij mijn dochter ook niet gedaan... Bij mijn zoon wel een paar dagen maar ik had niet genoeg helaas dus na 2 weken gestopt omdat ik toch al veel bij moest voeden met flesvoeding (en ik allemaal bloedblaren had😱).
Ik ben er daarom gelijk heel duidelijk in geweest dat ik het echt niet weer ga proberen en niemand die mij op andere dachten probeert te krijgen gelukkig.
Het is misschien dan wel bewezen gezonder voor je kindje, maar beide kinderen zijn bij mij kerngezond en zijn eigenlijk nooit ziek...
Welke keuze je ook maakt, er zijn altijd mensen met commentaar. In het geval van je verloskundige, die voert haar beroep gewoon uit, waarbij ze probeert zoveel mogelijk moeders aan de meest gezonde voeding voor hun baby te krijgen. Wil jij het niet, dan doe je het niet.
reacties (0)