Biiiiiiijna 15 weken.

Zo, de tijd lijkt ineens wel een beetje op te schieten. Hoera! 

Over de zwangerschap heb ik het volgende te melden:

Afgelopen woensdag weer controle bij de verloskundige gehad, mijn bloeddruk was zowaar oké (140/80). Dat was goed nieuws, dat geeft de burger moed. Alhoewel, bij Ruby was alles rond deze tijd ook nog koek en ei, maar toch.

Wat wel een beetje raar is, is dat ik in december de verloskundige heb gebeld om te vragen waar ik nou naar toe moest, omdat ze in het ziekenhuis eigenlijk gezegd hebben dat ik daar onder controle zou moeten bij een volgende zwangerschap. Nou zei de verloskundige 'geen probleem, we maken gewoon een afspraak voor de eerste echo, wij overleggen met het ziekenhuis en dan hoor je bij je eerste afspraak waar je naartoe moet'.

Nou, bij die eerste afspraak bleek er dus niets overlegd met het ziekenhuis, dus zouden ze dat dan bij de volgende doen. Ik zou dan de volgende afspraak (woensdag dus) horen wat er ging gebeuren. Kom ik dus woensdag, is er weer helemaal niets overlegd. Sterker nog, ze deed niet eens alsof ze het was vergeten ofzo, ze zei doodleuk weer hetzelfde.

Nouja, dat vertelde ik dus thuis, en toen werd Jochem een beetje boos, haha. Op zich begrijpelijk: er is totaal geen reden tot paniek, maar we willen zeker weten dat we niet strenger gecontroleerd worden in het ziekenhuis of iets dergelijks. Niet dat we ons zorgen maken, maar we hopen er toch dit keer beter van af te komen dan met Ruby, dat is toch op zich niet zo vreemd gedacht?

Dus Jochem heeft de vk opgebeld en dat uitgelegd, dat ie dat dus vervelend vindt. Nou, je raadt het al: ze gaan overleggen (JAJA! Haha) en dan zouden ze even bellen. Tot nu toe hebben ze nog niet gebeld. Ben benieuwd waar dit gaat eindigen...

Met Ruby gaat het ook goed. Ze begint eindelijk een beetje te praten, het heeft even geduurd, maar het is zover! Dat gaat helaas wel gepaard met klaarwakker zijn om 4 uur 's nachts en ervan overtuigd zijn dat het dan al ochtend is. Leg dan maar eens uit dat het nog lang geen ochtend is... En ik ben al zo moe!

En sinds vanmiddag is de potjesstaking weer over. Ze deed vanaf haar 1e verjaardag een heleboel poepjes en plasjes op het potje, maar na 18 maanden weigerde ze er nog op te gaan. Tsja, dan niet. Ik ga dr ook niet dwingen. Vandaag wilde ze zelf weer graag op het potje en ik rook al snel een heerlijk vers drolletje. Dat hebben we uitbundig gevierd met een rondedansje en Ruby mocht de drol zelf doortrekken in de wc. Is dat nou niet leuk? Dit soort verhalen kan ik dus niet aan kinderloze vrienden vertellen, vandaar dat ik ze aan jullie vertel. Sorry daarvoor!

Nou, nu ga ik weer ff genieten van een rustige zaterdagavond, doeg!