18 weken

Zo! De tijd vliegt voorbij! Het is alweer eind december en ik ben alweer 18 weken zwanger! Ik heb weer een foto van mijn buik geplaatst bij foto's: het begint nu een echt bolletje te worden. Als ik nu in bed lig blijft het bolletje hard en omhoog én als ik wakker word is ie er ook nog! Hoera! Nog even tot de hele wereld er niet meer om heen kan...

Met kerst zijn Jochem en ik lekker naar Londen geweest, met vrienden. We sliepen bij mijn zusje, die daar woont met mijn ouders (maar zij zijn in Australië bij mijn broertje). Normaal gesproken vieren we kerst altijd met (een deel van) de familie, maar dit keer dus met vrienden... Op zich best leuk, maar volgend jaar toch weer met familie denk ik!
Wij zitten bijvoorbeeld bij het kerstdiner héél lang aan tafel, gezellig te kletsen of spelletjes te doen. Nu had ik de hele dag in de keuken gestaan en waren we na een uur klaar met eten! Het scheelde voor mij ook wel dat het Jochem zn vrienden waren. Ik voelde me er iets minder bij op mn gemak en sommige dingen vielen me nogal tegen. Ze waren bijvoorbeeld erg zeurderig over pijntjes, kwaaltjes, friemeltjes en frusteltjes (als een stel bejaarden) en maar weinig ondernemend.
Jochem moest 1 dag voor zijn werk aan de andere kant van Engeland zijn en hij ging daar met onze auto heen. Toen zouden er 2 vrienden zelf met de metro Londen ingaan, maar uiteindelijk hebben ze de hele dag in hun pyjama gezeten. Dat moet ieder natuurlijk lekker voor zich weten, maar ze vielen mij gewoon een beetje tegen.
Ook waren ze overdreven complimenteus. Mijn zusje en ik begonnen op een gegeven moment tegen elkaar een beetje grapjes erover te maken. Ze zeiden bij alles wat we ze te eten gaven 'Ik heb nog nóóit zo iets lekkers gegeten!' en bleven daar vervolgens 3 dagen over doorzeuren.

Voor ons is een complimentje meer iets als 'Nah lekker!' en dan klaar, hahaha. Als je er zo lang over doorgaat, geloof ik het niet helemaal meer!
Terwijl mijn zusje en ik het kerstontbijt aan het prepareren waren, heb ik ook nog gekotst. Ik weet nu wanneer het misgaat: als ik niet direct eet als ik opsta. Ik dacht nu 'ik bewaar mijn trek voor bij het ontbijt', maar ik werd ineens niet goed van al die luchten door elkaar en toen moest ik spugen.

Verder is de 20 weken echo nu in zicht... Misschien weten we over 2 weken al wat het wordt: een meisje of een jongen! We kijken er echt naar uit!

Met oud en nieuw doen we niet veel bijzonders... Lekker bij vrienden zitten.
Deze week heb ik nog een paar dagen vrij en die gebruik ik om mijn scriptie helemaal af te maken. Hopelijk is het dan snel afgelopen! Donderdag na de vakantie moet ik hem al inleveren namelijk...

Nou, nu gaan we lekker naar de bioscoop. Tot snel!