Ondertussen...

Er is weer een heleboel gebeurd in de afgelopen week!

Allereerst de uitslag van Jochem zn vader: die was 'goed', het is wel echt een kankergezwel, maar het is operabel. Hij krijgt een zware operatie en chemo, dus het wordt een lastige tijd voor hem, maar de vooruitzichten zijn dat hij weer helemaal kankervrij gaat worden! Dat is voor iedereen toch wel erg goed nieuws. Jochem is een stuk minder verdrietig, hij ging er al een klein beetje van uit dat ons kindje een opa minder zou hebben, maar gelukkig is dat niet waar!

Verder verloopt het met de zwangerschap nog steeds er goed. Afgelopen dinsdag heb ik zomaar uit het niets mijn ontbijt uitgekotst, ik was niet eens echt misselijk! Toen echt alles eruit was, had ik ook gelijk weer honger en heb ik maar een nieuw broodje gesmeerd. Verder nergens last van gehad... Het klinkt waarschijnlijk idioot, maar ik was echt blij toen het gebeurde. Eindelijk een écht zwangerschapskwaaltje! Ik bedoel, 'moe zijn' dat merkt niemand behalve jij. Maar dit was echt! Ik heb het ook aan iedereen verteld die het maar wilde horen, haha. De rest van de week heb ik nergens meer last van gehad.

En dinsdagavond kwam Jonah nog bij ons logeren, mijn kleine neefje van bijna 2. Hij is met zn moeder (mijn zus) een weekje op bezoek bij zijn oma (onze moeder) die hier vlakbij woont als ze in Nederland is (anders woont ze in Londen). Jochem en ik vinden het altijd zo leuk als hij komt logeren, dus hij mocht ook een nachtje bij ons slapen. Het was heel gezellig en we zeiden de hele tijd tegen elkaar 'Aahhh straks hebben we dr zelf eentje!!'. Jochem vond het ook heel leuk om Jonah zn flesje te geven enzo voor het slapen gaan, dat was echt lief om te zien.

Nou, verder hebben we dinsdag de eerste echo: spannend!! Kan echt niet meer wachten tot het eindelijk zo ver is!! Ik heb al veel leuke dingetjes gekocht/geschreven, maar so far ben ik het gelukkigst met mn '9 maanden dagboek'. Daar hou ik nu heel trouw van alles bij over de zwangerschap, heel leuk!

Tot snel!