Van slapen word je moe

Tussen de verjaardagen van mij en mijn mannetje zitten precies 11 dagen. Normaalgesproken vieren we het dan ook samen. Maar zowel ik als mijn mannetje zaten niet in de stemming om iets te organizeren. Te druk met babyzaken zeg maar. De dagelijkse rompslomp neemt al zo veel tijd in beslag. En zeker met een baby die de opvatting heeft dat je van slapen moe word en zo min mogelijk probeert te slapen. Maarja, een verjaardag zonder visite is niet gezellig, he. Dus zowel ik als mijn mametje hebben op het laatste moment nog besloten smsjes rond te sturen dat we het toch maar wel vieren. 2 feestjes dus binnen 2 weken tijd. Ik moet zeggen, onze baby heeft zich er kranig doorheen geslagen. Op mijn verjaardag kwamen de mensen versprijd over de hele dag. En duurde het feest tot 12 uur snachts. Maar onze kleine Droema heeft keurig haar slaapjes gedaan en is keurig om 9 uur savonds aan haar lange slaap begonnen. Wel de dagen erna wat onrustig geweest. Maar met de verjaardag van haar papa kwamen de mensen vanaf een uur of 2 smiddags en duurde het feest tot 2 uur snachts. Het was warm ook, en iedereen zat lekker buiten in de tuin. Droema was duidelijk niet echt van plan keurig te gaan slapen. Ze mopperde en mopperde, jammerde en huilde. Uiteindelijk ben ik met haar in de draagdoek buiten nog gaan wandelen. Een uur moest ik lopen tot ik ze er uithaalde omdat ze niet alleen maar jamerde maar ook flink begon te spartelen in de doeken. Op de arm nog wat verder gelopen weer terug onderweg naar huis toen ze eindelijk dus op de arm in slaap viel. Ik geloof dat ze pas 11 uur, half 12 op bed lag dus. Pffft... Vermoeiend hoor. Gelukkig sliep ze wel door tot een uur of 5 (hehe) Ze sliep daarna wel door tot 8 uur maar ze wilde er ook echt weer meteen uit. En weer mopperen en mopperen. Dus hoppa, weer in de draagdoek aan het huishouden. Ik vind toch dat lopen met de draagdoek lang niet zo vermoeiend is als het huishouden, hehe...

En gisteren zijn we lekker naar een meertje gegaan samen met de zus van mijn mannetje met aanhang en kinderen (de kids zijn 3 en 4 jaar) Er was een klein strandje en een paar klimrekken. Heerlijk rustig daar en onder de parasol lekker genoten van een rustige warme septemberdag. Ik heb nog een zandkasteel gebouwt samen met mijn neefje en nichtje. Leuk hoor, ik kan niet wachten tot Droema straks ook meedoet.

Maar savonds ging Droema weer huilen en niet willen slapen. Ten einde raad heb ik haar ingebakert in een lakentje. Ze vond het duidelijk niet fijn en moest er even nog iets harder van huilen maar sliep heerlijk in tot ze zichzelf om 3 uur weer los had gewurmpt. Toen heb ik haar nog een keer aangelecht en opnieuw ingebakert en ze sliep heerlijk door tot half 9. En nu 2 uurtjes laten slaapt ze gewoon weer???!!!!???

Ja, Droema haar motto is, van slapen word je moe....