De dag dat ik besloot te stoppen met borstvoeding...

Vandaag was zo'n dag dat iedereen wel eens heeft. Je hebt er al geen zin in bij het opstaan. Alles gaat dan ook precies zoals je het verwacht. Niet goed dus. Nou zo begon het hier dus ook. Droema wilde absolute niet aan de borst vanmorgen. Huilen, mopperen en huilen. De laatste tijd ging het allemaal al wat minder met die borstvoeding allemaal. Ze moppert veel vooral in de avonduren. En het begint steeds vroeger. Aan het einde van de middag heeft ze er eigelijk allemaal al geen zin meer in zo lijkt het. Maar nu begon het dus vanmorgen vroeg al. Dr eerste huilbui begon dan ook al om 8 uur s morgens. Een uur lang jammeren en ik heb toegegeven met een flesje gekolfde melk. Maar voor 12 uur had ze dus dr 2 gekolfde fles al. Ik bel mijn mannetje helemaal pissig op en zeg: IK STOP ER MEE. ZO HOU IK HET NIET VOL!!!! Ik plaats nog even een vraagje op bb over merken kunstvoeding en kreeg natuurlijk de vraag of ik niet beter eerst even contact kon opnemen met een lactatiekundige. In eerste instantie dacht ik: Nee, ik stop dr gewoon mee! Maar ik ben toch maar gaan bellen. Ze kon me niet veel nieuws vertellen eigelijk. Ga maar samen naakt op bed liggen en laat haar zelf je borst zoekken. Niet dwingen. Ok, dus Droema en ik bloot op bed. Knuffelen en leuk spelen. Tot ze weer begint te huilen!!!! Pfff... Ik wist het echt niet meer. Heb nog een fles voor haar gemaakt en heb ons aangekleed en we zijn de stad in gegaan. Overdruk natuurlijk! Kaasmarkt en weet ik veel wat nog meer! Maar Droema was weer vrolijk en begon babylietjes te zingen, hihi.... Zo lief als ze dat doet (Eeeehhhhhh.... hhheeehhhhhhh..... ehhheeeee...) Dus ik heb gewoon het goedkoopste fessenvoeding gekocht bij de etos en nog even amandelpasta bij de reformzaak (om zelf hipo allergeen voeding te kunnen maken) En heb zoals ik mijn mannetje beloofd had aan de telefoon een frietje en een cola gekocht om op een lekker plekje buiten op te eten om te vieren voor mezelf dat ik geen borstvoeding meer hoef te geven. Hahaha.... Wat was ik opgelucht zeg! Geen strijd meer. Bij thuiskomst had onze Droema natuurlijk weer honger dus ik heb een flesje met kunstvoeding voor haar gemaakt. Ze heeft hem beina helemaal leeggedronken. Hoewel wel met wat pauses ertussen. Ik denk dat de bv toch lekkerder vond. En daarna heeft ze nog 3 x aan de borst gedronken voor ze naar bed ging. Pfff... Helemaal geen strijd meer. Niet huilen, kronkelen of moperen maar heel lief drinken. Ik snap er niks van.

Is dit wat ze bedoellen in de film van the sigcred. Dat als je het los laat dat dan alles komt zoals je wil? En kan ik nu gewoon doorgaan met BV tot ze 2 is zonder al te veel strijd? Gewoon omdat ik het niet krampachtig probeer vast te houden? Ik kijk wel wat er gaat gebeuren. Ik zal in ieder geval proberen zo vaal mogelijk gewoon live te voeden. En waar ik niet live kan voeden om wat voor reden dan ook dan zal ik keurig blijven kolven. Net zo lang tot de melk op is. We zien wel waar het schip zal stranden....

En 5 maanden is natuurlijk al een aardige tijd. De meeste mensen in nederland haken eerder af. (hoewel ik wel echt hoopte om langvoedster te worden...)