Mijn verlof is voorbij.

Afgelopen zaterdag was het zo ver. Ik moest na een heeeeele lange tijd voor het eerst weer aan het werk. Ik had de hele zwangerschap thuis gezeten. En nu nu mijn verlof voorbij was, was het echt tijd om de draad weer op te pakken. Super spannend dus voor me. Ik had al een gesprek gehad een maand geleden samen met mijn job coach en mijn baas. Ik had hem ingelicht over dat ik wilde gaan kolven en over werktijden gepraat. Ik wilde iets minder gaan werken, 2 dagen nog maar. En ben nu iets minder fexibel geworden nu ik afhankelijk ben van oppas. Maar we zijn er uit gekomen. Ik werk vanaf nu op woensdag en op zaterdag in de winkel en op het attelier. Zaterdags past mijn mannetje op Droema en op de woensdag komt mijn moeder langs om op te passen. Goed geregeld dus.
Zaterdag was het dus zo ver, ik moest voor het eerst Droema echt de hele dag over laten aan mijn mannetje. Ik heb mezelf beperkt tot maar 1 x bellen in de middag hoe het ging. En de hele dag mijn mobiel in het oog houden of ik niet gebelt ben, want ja, er kan zo veel mis gaan?!? Maar mijn mannetje had alles onder controle en belde me niet. Hij had haar zelfs in bad gedaan. Hihi... Ze zag er niet uit. Ze had een rood met witte stippen broek aan en daarop een truitje met roze bloemetjes motief! Maar ze rook heerlijk naar babyolie!!!
Het kolven was ook goed gegaan. Ik heb nog geen ruimte die op slot kan, maar dat slot zou geregelt worden (moet ik wel om blijven zeuren ben ik bang). Ik moet op het zoldertje kolven, de enige ruimte zonder kamera's (ik werk bij een juwelier) tussen de dozen en etaleerspullentjes. Pffff... Maar het is er wel lekker rustig, en de opbrengst was goed! Ik heb recht op 2 uur om te kolven, maar daar kom ik echt niet aan. Ik heb eigelijk aan 2 x een half uurtje genoeg. Nouw, dat is fijn voor mijn baas, die erg was geschrokken van het kolfrecht!!!
En dan kwam woensdag mijn moeder voor het eerst oppassen op mijn kleine meid. Pfff... Ik was nog zenuwachtiger dan ik die zaterdag was. Mijn moeder weet de weg nog niet zo in mijn huis, en had nog nooit de fles aan Droema gegeven. En zo kon ik eindeloos veel doomsenario's bedenken..... Ik moest om 8 uur 's morgens de deur uit en moest dus in een uurtje eerst alles nog uitleggen. Gelukkig had ik alles van te voren uitgeschreven voor haar. 4 bladzijdes in een schrift!!! Mijn mannetje zou om half 5 thuis komen uit zijn werk en Droema overnemen van mijn moeder. Ik zit met heel veel reistijd (trein) dus kom pas om half 8 thuis. Maar hij zat niet eens te wachten tot ik thuis kwam met Droema. Ik moest hem bellen om te vragen waar hij zat??? Nee, hij was gaan wandelen met de kinderwagen en kwam een collega tegen en was daar thuis een biertje gaan doen samen met Droema! Ik was pissig dat hij er niet was, en nog pissiger dat hij aan het bier zat terwijl hij de verandwoording had over Droema. Alle stress kwam tot zijn recht. Ik maak me druk! Hij zat met Droema bij iemand die ik niet ken, die misschien wel een hele erge mafkees is waar ik Droema voor zou willen beschermen. Maar daar had ik geen controle op. ik voelde zo alle controle uit mijn vingers glippen. Kan ik nu al geen grip hebben op de manier van opvoeden? Tja, loslaten he... Hij is een goede vader. Hij houd van droema, zo veel als ik van haar hou en hij heeft alles voor haar over. Hihi...

594 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • Dyslexie-moeder

    los laten is altijd lastig maar het komt allen maal goed

  • Niekiemv3

    eeen hele dikke vette knuffel voor jou

  • miiepj-aapie

    Maak t spreekbaar hoe jij je voelt, praten is de enige oplossing zodat er een tussenweg kan komen.
    Zeg dat je hem vertrouwd en niet aan hem twijfelt, jou gevoel is je moedergevoel:, bescherming een echte leeuwin!

  • Bo.

    Erg he die eerste werkdag.
    En meis zoals ik al eerder tegen je heb gezegt hij moet er zelf 100% achter staan anders krijg je stiekem gedoe en ruzies. Dat biertje was nie zo slim maar waarschijnlijk zag hij het kwade er nietn van in dat heb je hem nu dus uitgelegt. het is verder helemaal goed gegaan die dag alleen ging het daar even mis.

  • -Yojo-

    Lastig meis, hopelijk komen jullie er uit samen.

  • Myprideandjoy

    Ik zal het niet accepteren,hij isvolwassenen man en hij moet zijn verantwordlijkheid voor zijn kind nemen!verslaving of geen verslaving...het is jullie kindje,en die verdient geluk en gezonde leven..wat voor voorbeeld geef hij aan haar?hoe snel kun je liters bier naar binnen werken?sorry,ik vind het niet done,als hij zo doet als hij alleen met haar is...(heb zelf vader alkoholist gehad,dus weet dom goed hoe het is met iemand verslaafd leven-voor mij als kind was het hel!mijn moeder ging pasna 12 jaar scheiden,12 jaar lang van mijn leven keek ik in bijna altijd dronken ogen van mijn vader,of tipsy..sorry,voor mij nooit meer!!!als mijn man dat zo zal doen,of ga die stoppen of anders ga ik weg,ook als ik 10 kinderen had!(mijn moeder wachte 12 jaar,ze dacht ik geef hem zoon,stop die..nee hoor,hij ging nog meer drinken,van blijdschap zei hij..bullsht...mijn ouders gingen scheiden toen ik 12 en mijn zus 10 jaar was,mijn broer was toen 1 maand oud!!!en mijn moeder toen eindelijk ging scheiden,goed voor haar,maar goed voor haar kinderen,want kind in ongezonde situatielaten met verslaafde iemand,is voor kind echt niet goed!!!)




  • lovemykids

    trek hem eens bij zijn oren, vertel hem hoe je je erbij voelt, wat er allemaal kan gebeuren als je niet allert bent
    ik denk niet dat hij dat op zijn geweten wilt hebben dat er iets gebeurt met droema onder zijn toezicht wanneer hij high of beschonken is

  • san1985

    Jemig....het is al een hele emotionele zaak dat je weer gaat werken en je de zorg van je kind aan iemand anders over moet laten. Maar dat je je partner niet kan vertrouwen voor je gevoel, lijkt me echt heel erg. Ik zou het zelf ook niet vertrouwen als mijn partner verslavingsgevoelig is. Belangrijkste is dat het veilig moet zijn voor jouw kindje!! Zij kan niet voor zichzelf opkomen als er iets is. Probeer het gesprek open te houden met je partner en vertel hem wat je denkt en hoe je je voelt over de situatie. Dat je liever hebt dat hij niet drinkt of iets als hij je kind onder zijn hoede heeft, alleen als jij of er een (voor jou) bekend iemand bij is. Dan heb je back-up voor je kindje voor als hij teveel drinkt of blowt. Vertel hem ook de gevolgen, zodat hij weet wat de consequenties zijn. Heb je het idee dat hij er niet open voor staat of er toch mee door gaat, dan kun je altijd nog je spullen pakken en met je kind naar je ouders gaan (indien dit een mogelijkheid is) Maar zorg ervoor dat je de moeite hebt gedaan om er goed aan uit te komen met je partner, voor je kindje.

  • miracle2010

    Jeetje meis wat een nare situatie. Ik kan jouw kant van het verhaal ontzettend goed begrijpen en
    Deel jouw mening 100 procent. Dit zou hij ook zo moeten aanvoelen maar vrees dan toch dat de drang groter is dan hij zelf beseft.