Tandjes krijgen doet zeer...

Afgelopen nacht was ze keurig om 8 uur gaan slapen, maar om 9 uur weer wakker. En niet in bed te krijgen.
Verlatingsangst? Dromen? Misschien zit er een scheet, of poep dwars? Tandjes? Toch misschien honger nog? Er zijn zo veel dingen te bedenken, maar kon ze het maar vertellen hè. Uiteindelijk hebben we nog een nachtelijke wandeling gemaakt. Heeft ze in ieder geval nog even een frisse neus gehaald en even wat afleiding voor wat haar dwars zit. Dat bleek te werken want om half 3 snachts sliep ze dan eindelijk weer heerlijk in. Ja, dat moet ook wel. Ze was dood en dood op!
En vandaag heeft ze op haar 2 uur slaapje keurig alle slaapjes goed gevolgd. Maar nu vanavond weer huilen huilen en huilen als ik haar in dr bedje wil leggen. Ze was wel flink aan het knagen en kwijlen. Dus ik dacht nog een keertje voelen aan haar kaakjes. En ja hoor! Een bobbeltje rechts onder. DE TANDJES KOMEN ER DAN TOCH ECHT AAN!!!!! Nou dan ga ik nu ook niet moeilijk doen hoor, heb ik besloten. Elk uur mag ze 3 chamodent druppeltjes van VSM. En ze knaagt zich wezenloos op een schijfje rauwe courgette en speentjes. (Ze zit nu op een kleedje samen met papa, papa speelt gitaar. Oude rockmuziek ed. En Droema wisselt steeds 2 speentjes en het schijfje courgette in haar mond) en zingt wat mee met papa's muziek. Hihihi...) strakjes proberen we nogmaals een keer de slaap te vatten hoor. Elk uur probeer ik haar liefdevol nog eens in bedje te leggen.
En nu maar hopen dat ze straks mijn tepels heel houd met die tandjes van haar, hihi....