Opname ziekenhuis

Zo daar ben ik weer.
Afgelopen zaterdag 5 mei ging ik in de avond samen met mijn man en de kinderen een film op bed kijken. Gezellig!
Toen kreeg ik een hel harde buik en die deed heel pijn. Toen 9 minuten later weer. Weer 9 minuten later weer. En toen na 3 minuten al! Ze gingen zelfs pijn doen in mijn rug.
Mijn man raakte lichtelijk in paniek en ging regelen dat de kinderen ergens terecht konden.
Na ruim een uur ging ik de triage bellen. Ik moest gelijk komen.
Daar aangekomen kon ik meteen aan de ctg. Waar duidelijk de weeën te zien waren. Met de kleine man ging alles goed gelukkig.
Na een half uur kon ik meteen door naar de verloskundige. Zij ging naar de baby kijken, maar die maakte het goed. Hij lag nog steeds los in mijn bekken.
Daarna toucheren. Mijn hart sloeg een keer over en die van mijn man sloeg wel 10 keer over. Ze kon zijn hoofdje voelen. Ik had al 1 cm ontsluiting.
Ja zegt ze we gaan je opnemen voor 1 nacht om te kijken of het doorzet. Ze heeft nog overleg gehad met de gyneacoloog die dienst had. Dat was toevallig onze eigen gyneacoloog. Hij kwam wel even langs. Hij moest gelijk lachen toen hij binnen kwam. Hij had afgelopen woensdag nog gezegt dat hij dienst had. Hij zij we gaan je opnemen en als het zich gaat vorderen dan krijg je weeën remmers en longrijping voor de baby.
Was allemaal even slikken maar prima.
Op mijn kamer aangekomen zijden ze dat ik lekker moest gaan douchen dan zouden de weeën misschien wel afnemen.
Ik onder de douche, maar daar werden ze alleen maar heftiger. Snel er onderuit en in bed liggen.
Mijn man is toen naar huis gegaan om te gaan slapen ook. Op bed werden de weeën heftiger.
Rond half 2 heb ik de laatste gehad. Wil ben toen in slaap gevallen en werd om 2.33 weer wakker van toch weer een wee. Ik kreeg er nog 3 om de 3 minuten en toen stopte het. Ik heb amper geslapen vanwege mijn bekken klachten en dat mijn eigen kussens thuis lagen. Die gaan de volgende keer mee haha.
De volgende ochtend was ik zo blij dat het bijna half 7 was. Mijn man was er toen ook vrij snel. Die had ook amper geslapen.
Ik kreeg wat te eten en kreeg daarna een ctg. Ik voelde dat ondertussen de harde buiken en weeën weer terug waren, maar lang niet in de buurt van om de 3 minuten.
Op de ctg was te zien dat ik steeds harde buiken had en een aantal leer een wee. Dan schoot de teller ver boven de 50 uit.
Toen was het wachten op de arts. Zij gaf aan dat het nu rustig was geworden, maar dat wilde niets zegge . Ze wilde niet meer toucheren omdat er infectie gevaar is en kans dat ze de weeën weer heftiger maken. We mochten als we wilden eind van de middag naar huis maar ik mocht ook nog een nacht blijven . Ik wilde natuurlijk naar huis.
Ik ging nog even snel plassen. Toen had ik ineens rood slijmerig bloed bij het afvegen. Niet veel, maar moest het wel even melden. Dus ik vertelt tegen de verpleegkundige die meteen de arts ging bellen. De arts ging meteen overleggen met de gyneacoloog
De arts kwam toch even toucheren want het was waarschijnlijk de slijmprop. Er was gelukkig geen vooruit gang in de ontsluiting. Ze vertelde weer dat ik mocht blijven als ik wilde. Maar ik wilde graag naar huis. Ik moet goed opletten en bij elke verandering meteen bellen. Bloed verlies bellen, vochtverlies bellen en weeën om de 5 a 3 minuten een uur lang meteen bellen. En bij elke andere vraag meteen bellen.
De 40 weken ga ik zeker niet halen zij ze. Laten we hopen dat je de 37 weken haalt.
Het blijft rommelen in mijn buik. Ik blijf weeën hebben alleen gelukkig niet regelmatig. Harde buiken heb ik bij elke beweging die ik maak. En ik hoorde steeds bij elke keer plassen wat hard plonzen in de wc, sorry dames. Net heb ik toch even gekeken en ik zag een stukje wit slijm liggen. Dus ik ben zeker mijn slijmprop aan het verliezen. Heeft iemand hier ervaring mee met 33/34 weken zwangerschap?
Anders ga ik daar morgen toch nog even voor bellen.
Spannend dames. Heel spannend. Mijn man gaat morgen ook maar een setje kleding maat 44 halen. Dat zal de kleine man wel nodig hebben.
Al met al doet de kleine man het goed! En dat is fijn! Soms denk ik ' zet maar door nu, dan weten we gewoon waar we aan toe zijn' maar dat os niet goed voor de baby dus ik moet me positief houden en nog even volhouden 😁😍😍