Ultimatum

Zijn er dames die voor hunzelf een ultimatum hebben betreft het zwanger worden?

In 2018 zouden we voor een derde gaan. Plots werd mijn schoonvader ernstig ziek en heeft mijn man besloten om zijn moeder niet extra op te zadelen met een extra kindje om op te passen terwijl wij werken. Ondanks dat ik het terecht vond, ben ik een jaar verdrietig geweest dat dit kindje er nooit ging komen. In februari 2020 vertelde mijn man dat hij weer voor een derde wilde gaan. Ik heb echt weken nagedacht. Ik had mijn wens net begraven en nu opeens dit? In september 2020 heb ik de keuze gemaakt mijn spiraal te verwijderen. In januari had ik een positieve test in handen. Wat waren wij gelukkig, maar helaas kwamen we met de termijnecho er achter dat ons zo gewenste kindje overleden was. Afgelopen 23 juni (8 dagen over tijd) had ik weer een positieve zaangerschapstest, maar een dag later wederom een miskraam. Dit keer een vroege. Het vertrouwen dat het gaat lukken is ver te zoeken en ik zoek continu bevestiging op dit forum dat het bij andere nog wel is gelukt. Eergisteren hebben mijn man en ik besloten dat we het tot de cyclus van oktober proberen en ons er daarna bij neerleggen. Aan de enerzijds geeft dit rust en aan de andere kant een grote druk. Wordt dit de tweede keer dat ik het moet verwerken dat het nooit zal gebeuren? Het is zo dubbel. Ik heb gelukkig twee gezonde kindjes, maar dat maakt de wens voor een derde niet minder. Waarom dan die ultimatum? Omdat mijn man vindt dat hij te oud wordt. Hij is dan sowieso 37 en bij mij schommelt mijn gevoel en emotie alle kanten op. We willen graag een ja of een nee. Ik merk dat ik erg emotioneel ben door het verlies van het kindje dat volgende maand geboren zou moeten zijn. Ergens heb ik hoop en ergens heb ik het ook opgegeven.

Sorry voor het verhaal. Ik wil het graag van mij afschrijven..