Zoals ik gisteren al schreef, zou het na 8 jaar niet eens tijd worden voor een verzoening? Ik schets even wat er in de periode van 2005 tot 2015 gebeurde:
19-2-2005: Leer ik D. kennen in een café
20-2-2005: De 1ste kus
30-1-2007: Positieve zwangerschapstest, onverwacht maar zo welkom
20-2-2007: Ik zet de stap om definitief bij hem weg te gaan. Hij heeft al maanden een minnares. Ik trek even terug in bij mijn ouders
1-4-2007: Ik ga alleen wonen
19-9-2007: We zijn terug een koppel
23-9-2007: Onze zoon wordt geboren
2-10-2007: We gaan weer uit elkaar, zijn keuze (we zien hem bijna 3 maanden niet)
27-12-2007: Hij komt ons onverwacht weer opzoeken
2008-2010: Periode van aan en uit relatie, maar ik blijf alleen wonen.
3-3-2010: D. zijn jongste zoontje wordt geboren, de mama is M. ( De vrouw waar hij me mee bedrogen heeft)
25-4-2010: Ik begin een nieuwe relatie met een andere man.
26-9-2010: Einde relatie
D. zoekt opnieuw toenadering, maar ik hou de boot elke keer af.
18-2-2013: D. begint een nieuwe relatie met A.
11-3-2013: D. zijn vader (opa van Robbe) sterft
9-3-2014: Ik begin een nieuwe relatie.
30-6-2014: Einde relatie
We zijn nu een half jaar verder en D. heeft nog steeds een relatie met A. maar ik heb het gevoel dat hij de laatste weken ook terug meer toenadering zoekt naar mij toe. Hij heeft fel afgezien met de relatie met M. En heeft veel spijt ook t.o.v. Robbe. Wat er gebeurd is, kan hij niet meer goedmaken. Maar hij kan mss wel de verloren tijd inhalen? 2 kinderen kan hij niet gelukkig maken, maar mss wel eentje nog. Zijn huidige vriendin A. wil nog graag een kind van hem want zij heeft er geen. Hij wil niet meer want hij voelt zich er te oud voor (hij is 45) en heeft al 2 zonen. Gaat dit niet op hun relatie wegen? Zij wordt volgende maand ook al 36. Zij zal ook een keuze moeten maken. Ofwel blijft ze bij hem en blijft ze kinderloos ofwel stopt ze de relatie en gaat op zoek naar een man die wel nog kinderen wil?
Ik weet als ik terug iets met mijn ex begin dat er dan GEEN kinderen meer komen. Dat risico wil ik niet meer nemen. Als Robbe zijn halfbroertje er is dan zal ik hem evengraag zien als mijn eigen zoon. Maar ja, zover zijn we nog niet. Ik forceer niks. Ik weet wel dat mijn gevoelens voor hem terug zijn en ik wil hem dat laten weten, maar ik moet wel zeker zijn dat A. dat niet te weten komt.
reacties (0)