Bijna 1,5 geleden...

Dat ik mijn laatste blog heb geschrijven... Zo ben je ''kind aan huis'' en zo vergeet je het gewoon.

In de tijd van het proberen, was ik erg actief. Nu achteraf erg fijn om terug te lezen hoe het toen allemaal ging. Nu ons kleine draakie er is wordt je sowieso geleeft door alles en nog wat en raakt BB helaas wat meer op de achtergrond. Tot dat.... Je inderdaad weer denkt aan een 2de wondertje. Dan kijk je is op BB en lees je de verhalen en berichten die allemaal voorbij zijn gekomen in die 1,5 jaar. Dat zijn er heel wat en gelukkig is het meer en deel zwanger of inmiddels al bevallen. Super!

Zoals ik al schreef begint het aardig weer te kriebelen. Mitchell is inmiddels bijna 21 maanden en kletst de hele dag. Hij wordt al zo zelfstandig, eet zelf, loopt zelf, help met opruimen, helpt met aankleden, het is een super kereltje. Hoe leuk zou het zijn om een broertje of zusje voor hem ''te maken''. Helaas werkt het bij ons niet zo, we stoppen met de pil en het wordt een verrassing wanneer we zwanger zijn. Eind vorig jaar hadden we het er al over, toen voelde ik dat ik er nog niet helemaal klaar voor was. Ik vindt dat je er samen achter moet staan en dat gevoel kwam rond februari dit jaar. In maart heb ik gebeld, hoelang duurt het voordat we aan de beurt zijn? Er is geen wachtlijst voor een cryo terugplaatsing, oké dank je wel. En dat wat het. Jeetje wat was ik zenuwachtig hahaha, ongelofelijk hé. Weer een aantal weken laten rusten, in maart uiteindelijk een doorverwijzing gehad van de HA en wat denk je. Moeten we eerst met een fertiliteitsarts een gesprek hebben voordat we kunnen beginnen.. Maar dat is niet wat ze zeiden toen ik belde, maar goed. Maar bij neergelegd, op de één of andere manier als je er dan klaar voor bent moet alles ook nu haha. Uiteindelijk hadden we 3 april de afspraak en hadden we gelukkig een echte doorpak arts. Gelijk een echo gemaakt, wat blijkt heb ik een eisprong gehad. Hahaha ongelofelijk! Dus bloed laten prikken en ja, hoor een eigen eisprong gehad, dat is niet vaak gebeurd en zondag 6 april ben ik ongie geworden. Gelijk gebeld en ik mocht starten met de progynova en vandaag op cd 11 een echo. Slijmvlies is 9,3 mm en a.s. dinsdag wordt onze (enige ) cryo ontdooit. Als ik het goed heb was het een blastocyste, die inmiddels al bijna 2,5 jaar in de vriezer zit. Super spannend weer! Morgen start ik met de utrogestan en dinsdag aan het einde van de middag worden we gebelt of de cryo goed is ontdooit. Mocht dit zo zijn hebben we woensdag de terugplaatsing. Echt super spannend weer, het is helemaal spannend omdat mijn beste vriendinnetje vorige wek IUI heeft gehad en twee mooie eicellen zijn gesprongen. Zij mag 2 dagen eerder dan mij testen (als we een terugplaatsing hebben), het zou toch fantastisch zijn als we samen zwanger mogen zijn...... Wordt vervolgt.......