De titel zegt het eigenlijk al meiden...
Na een lange tijd van onzekerheid zagen wij vandaag ons prachtige kindje op de echo.
Wat waren we zenuwachtig, we waren allebei de hele dag vrij en het ging goed tot dat we in de auto zaten.
Aangekomen in het ziekenhuis werd het alleen maar erger. Opeens was ik
niet meer misselijk en deden mijn (.)(.) geen ''pijn'' meer. Zie je wel
het zit niet goed.
Ik zei al tegen mijn man, bereid je maar alvast voor op het ergste..... De vorige keer was het ook zo'n klap voor hem.
Het liep een kwartier uit en ik was op van de zenuwen. We waren aan de
beurt en het eerste wat ik zei was, laten we maar gelijk gaan kijken, we
zijn op van de zenuwen. De arts lachte, ik wil wel eerst even weten hoe
het met je gaat. Het bloedverlies uitgelegd, waarop zij zei, we gaan
kijken :):)
Ik lag in de stoel en zowel mijn man als ik hielden ons adem in.. De arts keek en zei ja, het is goed!!!!!!
Het is goed????? Waar is het hartje dan????? Hier..... Wauwwwwwww wat
een prachtig gezicht. Het ging zo snel.. Zo mooi echt zo fantastisch.
Het bloedverlies kon ze ook uitleggen, dit was ook duidelijk te zien op
de echo. Daar was nog een holte op te zien met een soort van placenta.
Er is die bewuste dinsdag waarschijnlijk een wat grote bloedvat geknapt
in die holte wat het bloed en de stolsels veroorzaakte. Ze gaf ook aan
dat ik misschien nog wel weer bloedverlies zou krijgen en dat het ook
wel weer helderrood zou kunnen zijn. Ze wees het precies aan op de echo.
Ik mag hierdoor niet tillen en moet rustig aan doen. Ik heb een zittend
beroep dus dat scheelt alweer.
We kunnen het nog steeds niet geloven, zo ver zijn we nog niet eerder gekomen.. Zo spannend allemaal.
21 December mag ik weer terug komen voor nog een echo.
Nu een klein feestje vieren samen..
reacties (0)