Cryo Terugplaatsing..

Jaaaaaaaaa, gister om kwart over drie kreeg ik eindelijk het verlossende telefoontje. Onze (enige) cryo is tot dus ver goed ontdooid en vandaag om kwart over twee werden we verwacht voor de terugplaatsing van misschien wel ons 2de wondertje. We waren best wel weer zenuwachtig moet ik heel eerlijk zeggen. Het eerste dilemma was wel of niet onze zoon mee naar het ziekenhuis, uiteindelijk toch maar niet gedaan. Ik dacht terug aan de periode van Mitchell en zag toen eigenlijk nooit kinderen. Wat denk je komen we aan, een stel met een kinderwagen met daarin een jongetje even oud als Mitchell hahaha. Hij had dus prima meegekund, acht ja wellicht voor de volgende keer.

Om kwart over twee stipt werden we naar binnen geroepen en hadden we de arts die Mitchell destijds ook heeft teruggeplaats, een mooi teken al zeg ik het zelf. Allereerst gaf de analist aan hoe het er met onze cryo voorstond, even kreeg ik een benauwd gevoel. Ik dacht oh nee, hij zou toch niet.. Maar alles was goed, sterker nog onze cryo was mooi door gaan delen tot een blastocyste en klaar om terug geplaatst te worden. De plaatsing verliep soepel en we kregen nog een mooie foto mee..

Nu is het afwachten, spannend hoor! Aan de ene kant ben ik er totaal niet mee bezig en aan de andere kant denk ik nu de hele tijd zou het allemaal wel goed gaan, is het ons nog gegund? Het enige wat we kunnen doen is afwachten......