Dood van mijn zus vandaag 2 jaar geleden

precies vandaag is het 2 jaar geleden dat het de ergste dag van mijn leven was... letterlijk en figuurlijk ik woonde in engeland en kwam voor de verjaardag van een goede vriendin richella een weekendje naar amsterdam.. het was rond half 1 toen ik het telefoontje kreeg onmiddelijk naar huis toe te komen maar ik was inmiddels al erg aangeschoten en zei ik ben in den haag op richella s verjaardag DAAAAAAGGGG..

en hing op toen werd er nog een keer gebeld dat ondanks het tijdstip ik een taxi moest pakken naar huis toen begon er pas een belletje te rinkelen van een taxi van den haag naar amsterdam WAT IS ER AAN DE HAND!!! ik zo eigenwijs dat ik was zei vertel het me anders kom ik niet want ben op dr verjaardag

ik dacht dat het mijn broer was die gewoon wou dat ik vroeg naar huis kwam tot hij met de woorden kwam ANA IS DOOD...

op dat moment viel ik flauw en toen ik bijkwam was mijn vriendinnetje zo lief om mij naar amsterdam te rijden terwijl ze iedereen op dr eigen feestje achterliet

ik kon het niet geloven tot ik mijn moeder aantrof op de woonkamer vloer languit gestrekt aan het huilen en het hele huis stond vol mensen terwijl het inmiddels diep in de nacht was... what the fuck me lieve zus die zo mooi en getalenteerd was en geen vlieg kwaad deed was er niet niet meer DAT KAN NIET!!

En dr zoontje dan?? dit kan niet waar zijn mijn god vertel me aub dat dit niet waar is maar op het moment dat we dr zagen in het mortiarium in het ziekenhuis kon ik het nog niet geloven ik raakte dr aan en smeekte dr wakker te worden plzzzz aub zus word wakker maar ze bleef ijskoud liggen

mijn zus had geen levensverzekering afgesloten want ze was pas 27 jaar gelukkig heb ik de beste vader in de hele wereld die het mogelijk heeft gemaakt om haar over te vliegen naar de dominicaanse republiek met 8 personen incl mijn moeder broer, broertje, ik, zusje, 2 tantes en ik

daar is mijn zus geboren en waar haar vader woont en de rest van mijn moeders familie.. voor mijn moeder was het erg zwaar om hier alles mee te maken en na 6 dagen naar de dominicaanse republiek te vliegen en alles weer opnieuw te meemaken want ze heeft hier ook een afscheidsherdenking gehad..

we zijn daar een maand gebleven want we hebben dus op de plek waar ze is begraven een ''monument'' huis gebouwd en zijn dr gebleven tot het af was.. pa je bent de beste vader ooit love you so much!!!!!! want zonder hem hadden we dit nooit kunnen bekostigen op korte termijn

haar begrafenis was zo heftig als je alleen al bedenkt dat ik 34 ooms en tantes heb en een hele grote familie en dan hou je nog de 9 dagen waarvan er elke dag word gebid voor de rust van dr ziel en op de negende dag gaat iedereen weer naar de begraafplaats heel heftig allemaal

dat is dus nu 2 jaar gelden en de wond is nog zo vers net alsof het gister was het enigste wat mijn pijn verzacht is mijn engeltje ana-mikayla zij is mijn alles en natuurlijk ook voor mijn moeder

alles is zo snel gegaan ik woonde samen in engeland ben dus nooit meer terug gegaan ben na me terugkomst in nl gebleven

het deed zoveel pijn dat iedereen verder ging met ze leven terwijl mijn leven was verwoest en we kwamen ook nog net terug voor kerst zo pijnlijk allemaal

ik ben op kerstavond in de horeca begonnen kon het niet aan om thuis te zitten en daar heb ik op 10 februari de vader van ana-mikayla ontmoet de rest is geschiedenis

wat doet dit mij goed zeg want mijn moeder is weer een klein beetje dr oude zelf sinds ana-mikayla s komst ze kan weer lachen en geniet volop van dr kleinkind..

nu weten jullie ook naar wie ik ana-mikayla heb vernoemd voor mij is dit een grote eerbetoon aan mijn big sister LOVE U SO MUCH WAIT FOR ME IN HEAVEN

dit is mijn neefje (me zus dr zoon) raminio precies vorig jaar bij dr herdenking toen is me moeder overgevlogen samen met mijn neefje voor haar eerste ''verjaardag'' want bij ons herdenken we niet meer dr verjaardag ofzo maar haar sterfdag ik zal morgen een foto plaatsten van de voorkant van het huis

het is zo mooi monument op zo n mooie plek R.I.P ANA SUGEY RODRIQUEZ

vandaag was er een herdenking bij mij thuis had het erg moeilijk mee maar was blij om te zien dat er zoveel mensen waren gekomen ..... soms denk ik ze was zo lief rustig iedereen hield van dr en denk ik waarom niet ik degene die niet gehoorzaamde en heftig was in mijn puberteit en toen die tijd geen kind had WAAROM ZIJ?? ik weet mag niet zo denken maar misschien zijn het de emoties want op dit moment rollen de tranen op mijn toetsenbord