29 juli.....nog een paar dagen....

Morgenavond krijgt hij de sleutel van zn tijdelijke woning. Drie maanden gaat hij ergens anders wonen. En wat heb ik het hier moeilijk mee! Ik hou zo ontzettend veel van hem....en zou alles doen om de klok een jaar terug te draaien. Ik wil niet dat hij gaat en mij hier alleen achter laat met de jongens. Maar het moet....er is geen andere keuze. Er moet rust komen, nagedacht worden, keuzes gemaakt worden....

Ik wil en kan hem niet delen met een andere vrouw. Ik wil de enige zijn voor hem. Ik wil dat zijn gezin het belangrijkste is voor hem, belangrijker dan zij. Ik wil eerlijkheid in een relatie, ik wil hem blindelings kunnen vertrouwen zoals ik dat kon, ik wil de enige zijn op elk vlak.... en zolang dat niet is, kan het niet....
Maar wat zal ik hem missen....

2275 x gelezen, 7

reacties (0)


  • mijn~meisje

    ooo veel sterkte, wat zal dit moeilijk voor je zijn

  • Tweety24

    Wat moet jij een pijn hebben. Afscheid nemen zonder dat je het eigenlijk wilt. Misschien is de afstand goed. Alleen de tijd kan het leren. Bah zo moeilijk. Heel veel sterkte

  • MKL

    Vreselijk meid wat je mee moet maken omdat hij gedaan heeft wat hij zelf wilde. Hij dacht niet aan jullie samen en niet aan zijn kinderen. Ik heb net de blogs gelezen maar wat een hoop ellende. Ik hoop dat je de kracht krijgt dit te dragen want dat zul je nodig hebben. Een ongelofelijke rotstreek heeft hij geleverd!

  • Thalie

    Heel veel sterkte...

  • Si78

    Enorm veel sterkte vrouw! Het lijkt me echt verschrikkelijk. Maar het is inderdaad noodzakelijk. Je bent het waard om afstand van hem en de situatie te nemen. En ik las laatst dat je heb betrapt hebt, met kussen neem ik aan...?

    Dan voelt hij dus ook wat voor haar. En jij verdient gewoon meer. Veel kracht en wijsheid toegewenst! Xxx

  • TrotseMama<3

    Sterkte meid... Je bent sterk en je komt er nog sterker uit!!

    Liefs

  • 3wordmeer

    Sterkte kn deze moeilijke tyd

  • 3wordmeer

    Sterkte kn deze moeilijke tyd

  • .Familyof4.

    Ik heb nog steeds veel bewondering voor je, hoe je dit doet en ook hoe open je alles zo verwoord in je blogs! Je bent volgens mij een hele sterke vrouw.

    Ik kan goed begrijpen dat het nu allemaal erg moeilijk is, maar ik denk ook dat het je een stuk rust gaat brengen als hij eenmaal weg is. Dan kun je zelf de tijd gaan nemen om het te verwerken en het een plekje proberen te geven.

    Sterkte!