3 maanden vechten we om dit alles een plaatsje re geven.
Vandaag kwam hij mat thuis van zijn werk...anders dan ik hem
al die maanden heb gezien.
Hij weet het niet meer..... hij kan het zichzelf niet vergeven.
Volgens hem is dit zo'n grote fout en kan hij dit nooit herstellen.
Hij wil rust om na te denken. Hij zegt dat hij nog steeds wil vechten
en mij niet kwijt wil maar t voelt anders.
Het voelt alsof hij de handdoek in de ring wil gooien....
Het voelt alsof hij rust wil om na te denken over ons. Ik krijg
de indruk dat hij twijfelt of hij dit toch wel echt wil.
Of hij ons nog echt wil....
Ik hoop zo dat hij gewoon even een dip heeft. Dat hij echt
gewoon even tijd nodig heeft om tot rust te komen.
Dat dit niet het begin van het einde is..... maar oh wat voel ik me kut
en onzeker....
reacties (0)