Het is vrijdag en het lijkt wel of de tijd 2x zo langzaam voorbij gaat.
Ik zit nu ruim een maand op kantoor en word er steeds minder vrolijk van. Ik had express gekozen voor een avontuurlijke baan en hoewel ik wist waar ik aan begon toen ik zwanger werd, had ik me nooit bedacht dat dit me zo zwaar zou vallen.
Vanmorgen in de auto zag ik weer een vliegtuig richting de zon vliegen en voelde ik me echt somber, nog niet heel lang geleden was ik diegene die daarin zat en nam ik mijn baan eigenlijk voor lief. Nu weet ik dat ik het heel erg mis.
De hele week is het al stress op het werk. Ik heb een project van iemand overgenomen die wegging en val ik er dus middenin. Ik moet alles eerst even mezelf maken voor ik doorheb wat er van me verwacht word en wie ik het beste kan bellen/mailen.. Laat staan dat ik dan ook nog iemands project af moet maken waar ik helemaal niet in thuis ben. Pff..Als de klok eenmaal 5 slaat, ben ik blij dat ik naar huis kan.. Door de file ben je pas een uur later thuis, ok kan ik wel handelen.. Maar dan gaat vriendlief volleyen (2x in de week) en ben ik alleen.. Of er is 's avonds zo'n verplicht bezoekje aan iemand waar je het al weken aan hebt beloofd..Zo gaat het nu week in, week uit. Ik wil graag dingetjes bekijken, babykamertjes, maxi cosi weet ik het.. Ff niet bezig zijn met werk, maar met iets waar ik naar uit kijk. Ik ken mijn vriend.. ookal moet ik toegeven dat het wat vroeg is, hij moet altijd over alles wat we aan spulletjes zien uitgebreid 'nadenken'.. zo ging het ook met de bank, kast, slaapkamer, tafel enzz..Dus als ik daar nu niet mee begin, mag ik dat lekker oplossen als k op mn eind loop en daar heb ik geen zin in. Mijn moeder vind me streng, maarja zij is het toch altijd met mijn vriend eens, dus ik was niet erg verrast. Aan de ene kant voel ik me een kreng, maar aan de andere kant weet ik nu wel hoe mijn vriend in elkaar steekt en wil ik hier gewoon op tijd mee beginnen.. We moeten eerst nog de ene kast uit elkaar halen (hebben we verkocht en staat op de as babykamer) de ander moet gekocht worden en komt op onze kamer, maar we zijn afhankelijk van zijn vader omdat hij een trekhaak heeft en het babykamertje moet dus op de plaats van de oude kast.. Als dat allemaal is gebeurt zijn we alweer anderhalve maand verder, want de komende 2 weekenden zitten we al vol..Dan ben ik inmiddels 20 weken en vandaar dat ik het een en ander gepland wil hebben.. Zo raar is dat toch niet? Begrijp me niet verkeerd, mijn vriend is echt de allerliefste en in het huishouden is hij echt een kei (beter dan ik), maar hij begrijpt niet helemaal waarom ik hier een beetje over doorzeur. Zegt dat het mijn hormonen zijn, wat mij dan vaak nog bozer maakt.. beetje rode lap op een stier effect zeg maar.
Anyway, het is nu (jeetje) pas 10 uur en ik zit te wachten op bepaalde mails uit verschillende landen.. Eerder kan ik niet verder. Rondje koffie doen dan maar, ff bij de andere zwangere collega's kijken en de laatste horrorverhalen luisteren haha.
De steken in mijn borst blijven aanhouden en ook deze dragen niet bij aan mijn humeur vandaag.. Iemand tips? Ik heb net naar een filpmje gekeken op youtube. een agent uit Dover die lekker meezingt met Taylor Swift.. ik geef toe, die was wel hilarisch. Vooral hoe hij weer 'normaal' reageerde toen er mensen voorbij kwamen.
Dames iemand tips?
reacties (0)