Banaan a la Rapley

Vandaag poging twee om mannetje gepureerde peer te laten eten. Ik had het een beetje gemengd met melk, want ik dacht, misschien is dat herkenbaarder voor hem. Maar nee hoor, weer drie happen en drie keer kokhalzen. Toen dacht ik aan de tip dat banaan misschien wel beviel. Ik twijfelde of ik het zou pureren of dat ik hem een stukje zou geven. Ik had wel vaak over de Rapley methode gehoord, maar ik durfde het eigenlijk niet aan. Het leek me doodeng, zo'n kleine wurm met een stuk banaan in zijn hand. Gisteravond had ik al wat Rapley-filmpjes zitten kijken en dat zag er toch vrij relaxt uit. Ik besloot me eroverheen te zetten en het gewoon te proberen. Ik had het stukje banaan eerst zelf vast en hij begon er meteen enthousiast op te sabbelen. Toen ik het stukje weghaalde begon hij meteen te huilen, haha. Daarna gaf ik hem het stukje in zijn hand. Weer ging hij er enthousiast mee aan de slag. Alles zat onder en ik betwijfel of er veel in zijn maagje terecht is gekomen, maar hij heeft er enorm van genoten. Wat een succes!