38 weken zwanger na ronde 77!

Pffffff *zucht* 
Achtendertig weken en vijf dagen zwanger ben ik nu. Hoe is het mogelijk?!
Zo nieuwsgierig en zo benieuwd ben ik naar de kleine meid. Waar blijft ze nou? We hadden je wéken geleden al verwacht. Mama is zo ongeduldig. Je bent toch al af? Kom er nou toch uit. 
Mama heeft zo’n pijn aan het lijf en ze is zo moe. Slapen is er niet bij. Nesteldrang is vandaag begonnen en mama wil het hele huis poetsen. Dat gaat natuurlijk niet, want ja, alles tussen middenrif en knieën doet pijn. 

Maar wat ben ik onwijs trots dat de jongedame nog in mijn buik zit. Dat ik nog steeds rond hobbel, als een pinguïn welliswaar, maar hee, ik beweeg me voort. Met die enorme buik en die pijntjes overal. Alles gaat traag en alles doet pijn, maar ze zit er nog in en alles gaat goed met haar. ik overleef het nog wel een paar weken. Overdag probeer ik dutjes te doen, wat niet altijd lukt maar goed.

Gisteren heb ik weer een afspraak gehad bij de verloskundige. Terwijl ze vorige week zei dat ik ‘m wellicht niet ging halen, maargoed. We waren er weer. Kleintje voel ik te weinig bewegen en mijn bloeddruk was wat aan de hoge kant. Reden weer om me door te sturen naar het ziekenhuis voor een CTG en echo. 
CTG was weer helemaal prima. Hartje was goed. Vervolgens ook een echo gekregen. Je zag haar heel duidelijk op de echo bewegen en trappelen, maar ik voel daar dus gewoon helemaal niks van. Ze ligt zo opgerold… Net een kat. Met haar getrappel raakt ze mijn buikwand niet, dus ik voel het niet. We zagen haar op de echo tekeer gaan, maar ik voelde echt helemaal niks. Heel gek. We gaan er dus ook maar gewoon vanuit dat alles gewoon goed is, maar ze ligt al een langere tijd zo, maar dat ik het nu gek genoeg niet meer zo goed, of helemaal niet, voel. Als ik onzeker ben mag ik altijd een echo laten maken en een CTG. Dus dat is opzich wel fijn. 

Ook ben ik al begonnen met kolven afgelopen zaterdag. Ik ben zo vreselijk onzeker dat het me op de een of andere manier niet lukt om borstvoeding te geven dus daarom wilde ik alvast een begin gaan maken. Met de hulp van borstvoeding.com en lactatiedeskundigen op een forum ben ik zaterdag begonnen met 1 keer een kwartiertje per borst. Zondag 2 keer een kwartier per borst en vanaf maandag 3 keer een kwartier per borst. De opbrengst is minimaal, maar loopt wel op. Even wennen hoor, maar ben wel blij dat het een beetje loopt. 
En dat weeënopwekken waar alles en iedereen me voor ‘waarschuwde’ merk ik ook nog helemaal niks van. Helaas. Haha. 

Mijn zwangerschapspilates-cursus is ook voorbij. Daar ben ik ook wel blij om, want ook dat werd steeds pittiger. Vond het wel onwijs leuk en leerzaam. Daar verschillende adem technieken geleerd en ook persoefeningen. En natuurlijk ook gewoon het beetje fit blijven. Oefeningen voor rug, schouders en nek. Echt heerlijk. Dus ja, toch een beetje dubbel. 

Afgelopen week had ik wel even een smeltmomentje. Mijn man en ik hebben afgesproken NOOIT de naam uit te spreken voordat ze er is. Haar naam is nu gewoon nog Piet. We gaan het ook niet onderling noemen omdat ik bang ben om ons te verpraten. Dus ook als we alleen zijn heet ze voorlopig nog even Piet. Nu stond ik laatst onder de douche, en de glazen douchewand was beslagen, zoals altijd natuurlijk. Had mijn man haar echte naam op de douchewand getekend met zijn vinger. Ahhhh hahaha.
Merk nu ook echt wel aan hem dat ie ongeduldig word en een beetje zenuwachtig. Gisteren is ook, vrij onverwachts, met 37 weken, de vrouw van zijn beste vriend bevallen. Dus stiekem is ie wel een beetje jaloers, hihi. En ik ook overigens. 

Verder heb ik niet zo veel meer te vertellen. Ik hoop dat ik snel een geboorte kan melden hihi.
Fijne dag nog!  
Liefs Denise